Aleksander Lubina: Gry planszowe
W przypadku wszelkich gier należy dołożyć starań, aby rywalizację zastąpiły współpraca, wzajemne wspomaganie. A więc gry planszowe to dobra zabawa, rozwijająca między innymi kompetencje społeczną.
Gry powinny być mocno wkomponowane w autentyczne sytuacje mowne z możliwie często spotykanymi intencjami mownymi i posługiwać się autentycznym językiem codzienności danego obszaru językowego. (Także w edukacji regionalnej) Należy stosować gry promujące prawdziwe , aktualne zdarzenia i miejsca, np. miasta.
Będąc w Pfarrkirchen (Dolna Bawaria) zaopatrzyłem się w trzy komplety gry promującej to niewielkie miasteczko. Dostałem w prezencie od burmistrza tego miasta (pana Georga Riedla) dodatkowe cztery komplety. Skąd Riedel wpadł na ten pomysł? Opowiedziałem mu rok wcześniej, że na Śląsku nikt nie jest zainteresowany taką promocją miasta.
Ponieważ planszą do gry jest plan miasta, to grę wspomaga strona domowa Pfarrkirchen, na której znajdują się te same obiekty, co w grze. Obiekty miasta oraz jego wydarzenia można znaleźć także na wiki oraz youtube – ich opisy to swoistego rodzaju parafrazy tekstu gry – lub, jak kto woli, ćwiczenia strukturalne.
Karty do gry oraz instrukcję zeskanowałem, teksty przetłumaczyłem i nagrałem – wszystko umieściłem na stronie szkoły.
W efekcie powstała podstawa do uczenia się wielokanałowego, sprawności zintegrowanych i pogłębionego poznawania Niemiec, ze szczególnym podkreśleniem różnic kulturowych.
Rozwiązanie zalecam „specjalistom” od edukacji regionalnej w szkole oraz na uniwersytecie.
Elemnty gry:
Do tej pory w tej serii ukazały się:
Nauczanie zorientowane na ucznia