Siyła informacyji
Kruk mruga, nietknięty przez zgraję, która czekała za gęstwiną, aż usłyszy rozkaz. Ten jednak nigdy nie nadszedł.
Erwin potrafił mówić dużo, ale słowa mu w tym jedynie przeszkadzały. Co innego, gdy ktoś pozwalał mu mówić muzyką.
Utoplec spod bezpiecznej bariery dzielącej jego świat od świata tych jasnookich…
Opowiadanie Gabrieli Szewioli “Zerwane poręcze”.
Monika Neumann o tym, by nigdy nie dzwonić przed zbliżającą się burzą na Trzęsinie.
Kojący wiersza gorańskiego poety Sadika Idrizi (w oryginale i przekładzie).
Ôpowiŏstka ôd Mōniki Neumann ô podciepach, bebŏkach… abo jak sie za bajtla przezywało.
Bał się dnia ich wyjazdu, ale też dopilnował, by mogli ujść przed frontem. Na kopalni kazali im dalej pracować.
Powolutku blask ten obiega pola, wpływa do rzeki i cichutku dociera pod stare pnie wielkich drzew strzegących dostępu do matecznika.
Za szofera jeżdża ôd niydowna, ale fest rada. Sam po drōgach jeżech durś za piyrszo, bo wszyjscy inksi jadōm za
Deswegen, zur Verzweiflung der alten Gebetbücher, nimmt die Welt ihr Bajonett und sticht pflugähnlich in diese Erde, um die Saat
Dzieci z Bullerbyn. Ala mo kota, kot mo Warszawa, nasza stolica. Old Shatterhand w (cyganiōnyj) Ameryce. Literatura – to je
