Aleksander Lubina: Hanek i oni (Mimry z mamrami) – cz. 17
Aleksander Lubina
Hanek i oni
(elwry, lebry, pamponie, soronie, hadziaje i barbary) – albo o moich przodkach i zadkach.
ilustracje: Grzegorz Chudy
Charta 12.
Sztyrdzieści sztyry prowdy Hankowe o zadkach:
Dalszŏ tajla artykułu niżyj
1) 13 lutego jest dobry jak talizman. Chroni przed złym, a dobro wspomago, jeno musisz je mieć w sobie.
Moja uwaga marginalna: Nie mam pewności, co Hanek miał na myśli. Sprawdzić należy dzień, miesiąc i patrona tego dnia.
Antek spotkawszy Francka rzekł: Dzień dobry, Francek mu na to: Skond wiysz?
Fric ujął zagadnienie w sposób następujący.
Po powitaniu Morica: Dobrego dnia. Fric odparł. Jeszcze Ernst w dupie a już mu krupy studzom.
Jedno jest pewne. To gańba strachać sie na zaś. Dzisiej spolegliwie dbej o jutro, to jutro anioł z djobłym
w komorze pomoże. Człek sie boi a tojfel broi.
2) Diabeł, wzywany przez wróżbiarki, przybywa konno, z sokołem na ramieniu smrodlawym, w garści powrósło z rodzanicami uwiązanymi niczym psy. Wróżbiarki, heksy te, robią mydliny – boncloki z grzebieniem, owsem i konskiem mięsa ustawiają koło ustympu i godajom: Przyjdź diable, wykąp się i uczesz, koniowi daj owsa, jastrzębiowi mięsa, a mnie pokaż męża mego. Rodzanice dziecku los niych ofiarują przychylny.
Djoboł tukyjszy chopów dowo dziołchom jako przeznaczynie – tukejszych karlusów robotnych, ale i gizdów obcych, naszyj i nie naszej wiary oraz bezbożników.
Sokół zaś chyto briyfy do dalszych siedlisk wysłane. Nie dociera do rodziny i przyjaciół prośba o pomoc i ratunek. Nie dociera ostrzeżenie przed grzychym beztroskim. Samcom tojfel gowy odgryzo, samice wiynzi i z modzików rosół warzy.
Rodzanice ciężarnymi się opiekujom i dziećmi – tymi narodzonymi z grzychu i tymi po błogosławiyństwie. Przeznaczenie i los im wyznaczają. Ofiarujom im upodobanie i przeklyństwo – zamiłowanie do roboty solindnyj, do pola, do gruby, do kart, fusbalu oraz bumelki, do obyczaju lekkiego, eli do życia poczciwego. Mus pamiyntać o mocy rodzanic przy kolejnym geburstaku dziecka i innych fajerach bez całe jego życie. Karmić rodzanice i darami dzielić się z nimi trzeba. Dla pomyślności dziecka i z miłości do chłopów. Dla udanego bruszenia i orania trza je na krzty, geburtstagi i wesela prosić.
Moja uwaga na marginesie: Możno Hanek pedzieć chcioł, co Panu Bogu świeczka a diabłu ogarek? Zawdy bebokom jednego naloł i jeść doł. To tak mi się pomyślało złośliwie przy pierwszym czytaniu. Zicher je, co lepsze te beboki z lasów naszych niźli sanctusy udowane i obce. Tu oko należy przymrużyć. Opowieści pouczających Hanek moc festelno znoł, beroł i łosprawiol rod, nale niy styknie suchać, pochytać trza, co sie w tych godkach skryło, co w nich utajone… Niy zawdy to jak oliwa po wodzie pływo.
Szoł roz Francek bez kirhof z nocki. Ćma tako, że ino miysionczek chudy cesta oświycoł. Naroz gajst jaki, demon faroński ize doła wyskoczył: Rzykej Francek, bo za trzi minuty ze strachu umrzysz! Boć sie mom ciebie, godosz? Jo sie tam ciebie niy boja. Co mi tam jaki demon. Jo myśloł, co to Ana od Pytlików sie na mnie przyczaiła. Tyj to sie boja! Osłupioł duch, zdymbioł, nale niy oniymioł, godki my niy odebrało, pyska nie zawarło. Mie sie niy boisz a Any od Pytlików sie strachosz. Godej wartko, co ona umi a jo tego niy poradza? Dej pokój duszku, dej pokój…
Lepiyj, cobyś niy wiydzioł, bo kiej bych ci pedzioł, to gańba wieczno na cie by prziszła i cały kirhof by cie mioł za nic. Narobiołbyś w galoty i tela. Niy mom galotów – śmieje sie demon. Bez galotów to se możesz. Serwus, ida – Francek machnoł rynka ku zjawie, trocha lekceważonco, trocha na do widzenia. Rzeknijż mi, czamu się tyj Pytlikowyj tak boisz? – upiero sie bebok. Ana, Ana, a ja…, Ana… wystrzegej sie jej, wystrzegej, zmoro, bo to… a co ci byda godoł, lepij niy wiedzieć.
3) Historia naszyj ziymi to historia onaczynia i cygaństwa o onaczyniu – od demonów do genderu.
Jako sie rzekło – serce zadek mo. No i zadek mo serce! Wpiyrajom nom, iże przyjymność baby zawdziynczjom równuprawnieniu i postympowi medycyny w wieku dwudziestym. Niby wtedy dzipiyro tyn postymp orgazmowy nastompił? Kaj tam! Kobiety zawsze wiedziały, z kim jak i wiela być może. A jak nie wiedziały, to czuły. Od chopa to zależy – od chopa i od przodka, i od końca. Jedyn poradzi, drugi sie trudzi, inny za wiela godo. Ode przodka to zależy babskiego i jego zwionzków z rozumem i sercem.
Chop rozum musi mieć i robotny mo być. Gowa u chopa wiela je wert, chopa leko oszydzić i ogupić, bo chop mo dwie gowy, tom mniyjszom myśli i ona nim rzondzi. Ajchla to cepter chopa. Kero baba tego niy wiy, ta niych nie zwalo wszystkiego na zły los.
Dopisuję uwagę na marginesie: No, no, no… baby, coby powyższe pochytać, niy styknie sztrikować i sztopfować – trza z oczu czytać, serca suchać, trza jynzykiem gryfnie obracać i signum władzy w rynkach mocno dzierżyć i nim czasym potrząść i gnieść. Ćwiczyć mogecie w mauzerze pisdelem, libo cepterem eli pałeczkom, coby muzyka dźwiyńcznie grała, serca niy sztyrowała i gowa uspokoiła.
4) Przodek mo swe odwieczne miejsce w historii: Dychnijcie kobiyto, tera jo połonacza! Tak brzmi piyrsze zdanie u nos spisane, takie pierwsze zdanie spisano na Śląsku i do dziś sie tu u nos to zdanie przechowuje w księdze Henrykowej.
Najpiyrw baba onaczyła? Lepiyj to robi? Na wiyrchu! Lepiyj kiej baba jest na wiyrchu?
Kiej chopu w mortarium onaczyć prziszło, to gańby ze pistlem dać se niy mógł. Pałeczka kożdy dyrygynt dzierży, niy kożdy z kapeli dźwiynk piykny, melodyja wydobydzie, rytm narzuci. Instrumynt mo kożdy, niy kożdy na nim zgrabnie gro. Niy kożdy organomistrz to orgazmomistrz. Moc hajerów na przodku robi – myni we przodku gańby ani ostudy niy mo.
Dychnijcie kobiyto, tera jo połonacza! Takie to wymieszanie języków w kronice Cystersów znajdziesz – cywilizatorów pierwszych ziemi naszej i nauczycieli naszych ojców na pięćset lat przed edukacjom tłokiem maszyny parowej.
Moja uwaga: No, ja. Narzędzia, instrumenty są ważne, ale ważniejsze jest umiejętne posługiwania się nimi. To oczywiste. Związek przodków z kulturą i cywilizacją opisano wielokrotnie, czytano pod pierzyną przy latarce teksty tak prawdziwie, że aż zakazane. Zakazane to czytane. Najlepsza reklamą ksiąg mądrych jest ich palenie. Każdy zakaz niezgodny z naturą i potrzebami człowieka wzmaga zainteresowanie przedmiotem zakazanym.
5) Onaczyć do sie wszandy:
– w zegródku, w laubie, w kamerliku,
– w ajnfarcie i w antryju,
– w cirkusie, w tyjatrze, we kinie,
– za familokiem, na hołdzie, na trowie,
– na stylu od szipy, na mopliku,
– na gylyndrze, ryczce, na byfyju,
– na workach monki i na binie,
– tak richtig i tak ino w gowie.
6) Onaczyć do sie z kożdym, co chce i potrzabuje:
– ze ślubnom – bo przeca, jak ty zaniydbosz, to zawdy sie znojdzie jakiś miłośnik, co zarośniynty zegrodek wypiylyngnuje – przeplewi, przeryje i cosik zasieje;
– ze siostrom ślubnyj, coby niy zowiściła, coby prowda pedzieć mogła, a niy cyganiła, a prowda pedzieć idzie, ale niy zawdy trza;
– ze somsiodkom, coby tyż wiedziała, o czym godo i jak to smakuje;
– ze kuzynkom, bo wto kuzynki nie…, tyn niy bydzie w niebie.
7) Onaczyć do sie wszandy i zawdy – ale to do czasu. A jak tyn czas minie, to ino wielgo ostuda i żol wielgi, iże sie już nie poradzi i że sie daru nie wykorzystało, kiej czas po tymu boł. Niy ma nic za darmo – niy ma nic osobno. Piykne onaczynie, to gryfno rzić, robotny koniec, serce miłujonce, rozum zgodny i spokojne sumiynie. Dobre onaczynie to rodzina, baba i chop, bajtle, starzik i starka – to godka przed i po, to godka przi warzyniu, przy śniodaniu, wiyczyrzaniu, przi swaczynie, we fajertagi i na beztydziyń.
Wielu sie niemocy boi i albo rodzinom rzondzić napoczyna, albo od rodziny stroni i w szatki paradne się stroi. Łazi w uniformie i sie nadymo. Zamiast rynkami eli gowom zarobić, baba oblyc paradnie, to sie przeblyko som i bozna udaje. Taki trefniś groźny jest. Traci poczucie rzeczywistości. Zdo mu się, że on jest światym: prawem, wyrokiem i katem. Kodeksy wymyślo – o sprawiedliwości, równości i braterstwie smyndzi, prawa układo i partie zakłado.
A tukej, na ziemianach, już wszystko stworzone, urodzone i ustanowione. Poznawać ino trza, oczy otwierać i serce. Odpowiadać za siebie, za pokolenia spłodzone i za swoich przodków.
8) Zawsze to samo pytanie: naczońć od przodku, eli od zadku? Wszystko zaczyna się od przodka. Przekroczyć Jordan dziywka ci pomoże. Bez baby żodno tromba murów niy przewróci. Dmij, dmij, dmij – bez dmuchanio niy bydzie drżenia ani trwożenia. Baby szlachetne i baby wszeteczne niezbędne są. One to świat tworzą i świat z nich się począł.
Czy to legenda, czy to cygaństwo, minie czas – prawdy się zmieniom, kurewstwo urośnie do bohaterstwo, ofiary zbrodniarzami się staną, zbrodniarzy ofiarami okrzykną. Wspólnie na grzesznice i grzeszników pluć bydom jedni, a drudzy grzeszyć będą skrycie i jawnie. Wszyscy zaś czynić będą pokutę bez zadośćuczynienia.
9) Przodek bez zadka, to wyobraźnia chora, zadek bez przodka, to wyobraźnia chorych. Onaczenie po turecku albo po grecku. Zwoł, jak zwoł! Udajom, że tego u nich nie ma, ale jest. Chopcom modym dozwolone i tym w stanie bezżennym.
Wolno też z kozą czy owcą – z kozłem i trykiem niy. Robiom to chopy, jak bab nie styknie. Między chopami często jest to nie seks analny, a często udowy. Między uda, nie w tyłek. U nos za dużo o tym godom – tako moda. To wciongo. Młody jeszcze nie wie, w którą stronę iść, a tu prościej – bo za rodzina się nie odpowiado, z babami się wadzić nie trza, no i już jest wyznawcą tęczy.
Pszaja ci, pszaja, pszaja. A joko sie miynisz? Emil, – Emil, Emil mie wołajom. A ciebie jak godajom? Mie, mie, mie… mie tysz Emil.
10) Zadek jest ważny, żeby cie pociongnoł ku przodkowi. Tako jego natura. To tako mondrość. Mondrość je jak rzić – kożdy mo swoja. Zadek pozbawił Adama raju. W zamian doł mu niebo.
11) Bez przodka cie nie ma. W przodku siła, vis vitalis – w zadku sie wiela się mieści. W zadku mosz wrogów i nienawistników. W zadek cie mogom cmoknońć. A kiej wyżyj srajom, niż zadek majom, to niych idom do rzici na raki, powoniać tabaki.
12) Lepiej się napoczońć z przyjemności i miłości niż na opy. Beztusz musisz dbać o przodek i zadek. Musisz być dla nich wszystkim, wszędzie i zawsze. Trudno to osiągnąć, ale się da.
13) Rozbestwić przodek – to welty wert. Rozbestwić tak, coby sie otwieroł ino do ciebie, to dwa. Jak się nie da uczciwie i przodek zawiedzie, bo cygani, to trza dobrze wymierzyć kopa w to miejsce, kaj się plecy kończą i iść swoją drogą. Inne rozwiązanie, to zbyteczne zawracanie zadka i przodka.
14) Aby przodek zawsze był dla ciebie, a nigdy dla kogoś innego, to twoje zadanie życiowe. Twój świat mo się kryncić wokół twojego przodka i zadka, a przodek mosz chronić, bo inaczej mogom ci łeb uwalić przy samym zadku.
15) Dobry przodek ma tylko jednego pana, tylko jednego słucho, z jednym godo i gwiżdże ta samo śpiywka co on. Pamiyntej, że bez przodka, to sie zadek nudzi. Jak go uczciwie niy zabawisz, to ci żal zadek ściśnie. Dobry koniyc przy chudym zadku niy urośnie. Jednego przodka końcowi niy styknie, bo trza wiyncyj, możno zadków sześć.
Jedno jest pewne – kochać trza sercem, myśleć głową – a onaczyć przodkiem i zadkiem, sercem i głową długo, ale nie bez końca.
16) Synek eli dziołcha? Wszystko ma wpływ na płeć już długo przed połączeniem plemniczka z jajeczkiem. Ojciec i matka mają różny wpływ na przodek, ale mają go jeszcze zanim się życie pocznie. Jak i co jesz, pijesz, jak i co czytasz i mówisz, czego słuchasz, – to wszystko ma wpływ na przodek. Dziecko je razem z matką, słucho muzyki razem z matką, czyto razem z matką – pije i kurzy z matką. Mondry przodek to skarb. Skarb na pokolenia. Przodek daje szczęście albo nieszczęście. Prawo do życia, to prawo do życia jeszcze przed poczęciem. Prawo do wiary, do wyboru, do godności, do dachu nad głową, do nauki i pracy – do autonomii.
17) Dobry przodek jest połączony z sercem i głową. Zdarza się, że czasami rządzi sercem, czasami głową, a czasami i sercem i głową. U chopa i u baby ważno jest równowaga. Niy mo przodek rządzić, niy mo serce, niy mo rozum. Zgoda i harmonia – równowaga. U chopa i baby ważne jest ćwiczenie.
Ruszanie się jest ważne, ale jak dojdziesz bez ruszania się, to bydziesz szczęśliwszy i mądrzejszy. To rzadkie, ale możliwe. Siedzisz na zadku albo leżycz na boku i tryskosz z radości jednościom ze wszechświatem, odkrywosz w sobie moc skupienia, kerom się dzielisz. Dający życie bezruch – niy jakieś tam prostackie panta rei. Początek życia w bezruchu Drogi Mlecznej.
W cieniu Kruka – między Pucharem a Panną.
18) Jest wiele miejsc, w których można onaczyć, mniej jest miejsc, w których można kochać. Te miejsca wybiyrej troskliwie, bo życie napoczynte wśród piękna, piękne bydzie. Jak niy bydzie piykne, to przynajmniej niy bydzie rzadne. Na szczycie, że skałą za plecami, cobyś był chroniony, z widokiem na dolina ze strumieniem, a nad nią niech pachnie ziele i kwitną kwiatki. Słuchaj tego, co brzmi podobnie do strumienia, do liści, do ptaków – bo wśród nich się rodzisz. Chociaż wirtuozi i na liściu harmonię wyczarują, to większość ludzie ino się umawio, co w muzyce jest symfonią a co nie – przyroda sama z siebie to wiy.
Słuchej przyrody – nie ogłupio dwiema prowdami, z kerych kożdo cie mami, bo zno ino natura i jej prawa.
19) Możesz przodkowi zrobić dobrze, doprowadzić do rozkoszy, do drgania, do skurczów, do krzyków i jęków, do śpiewu – skąd pewność, że nie udaje? To jest pytanie! No, ta drugo gowa to czuje, to wiy. Niy zawdy, bo skond mo tela wiedzieć. Sama z siebie?
Wszystkiego się uczyć trza, doświadczenie zdobywać. Za darmo nie ma! Kto się uczy, tego bydzie bolało i tyn się zmarasi, bo poparzyć się musi i ubabrać. Tako jest cyna. Taki koszt. Mocny chop powie: Było, niy ma. Ida się oczyścić, a chop słaby w tym marasie, jak wieprzek siedzi i na masorza czeko. Chocia bywo, że świnia we marasie się babrze, coby się wyczyścić – takie świyńskie katarsis, a barbar w gównie się babrze
i godo, że to naturalne. A to nie jest naturalne, bo rzadko się kto w gównie rodzi. Siedzynie w gównie i smrodzie nie jest naturalne, ale za to jest powszechne.
20) Czynsto z przodkami jest jak na grubie. Kiej na przodku się na zmiany robi, co szychta wto inny fedruje, fedrujesz niy ino ty, wtedy sie spodziywej bajzlu. Zanim zrobisz porzondek, to czasu stracisz sporo, a urobek bydzie cudzy. Tako to je, kiej przodek otwiyro się przed innymi kamratami. To niy ino ostuda, boć sie tyż jest czego.
Francek: Wiysz, znom grifka, coby baba z cudzym niy wyrobiała. Antek: Francku, roztomiły, niy ma tak, tak sie niy do. Tak niy boło i niy bydzie. Francek: Godom ci, jest tak. Anioł mi to we śnie pedzioł. Anioł we śnie? – skrzywił sie Antek – zaś mie za bozna robisz? Boło to tak – bero Francek – We śnie anioł mie nawiedził i pado: Wiym, Froncek, coś zawistny i zestrachany, wiym, co się boisz, kiej Niymiec Ruskiego, iże twoja z cudzym sie onaczyć bydzie. Nale nie miyj stracha, szynkna ci tyn oto ring jantarowy. Nasadź go ma śrzodkowy palec. Jak dugo bydzie palec w ringu, tak dugo twojo Maryjka bydzie ci wierno. Sucho Antek, sucho i pyto sie: I co, i co? Francek się roześmioł i godo: I nic. Nic. Nic. Ze tego szczyńścia żech sie obudzioł. I co? I co? – pyto się Antek – Nic! – śmieje się Francek. Zgodnij kaj żech śrzodkowy palec trzimoł?
21) Jak to zrobić, żeby przodek był taki, żebyś nie dostał po zadku. To kwestia ryzyka. Wysokiego ryzyka. Słuchać mosz. Słowa ważyć. Za robota sie bier porzondnie od poczontku do końca. Najpiyrw wypucuj – czyste mo być, glansowac sie mo. Narzyndzia narychtuj. Co mo być lekie, to mo być lekie! Co mo być suche, to mo być suche, a co wilgłe, to wilgłe. Co mo być miękkie, to mo być miyńkie, a co twarde, to twarde. Co mo leżeć, to niych leży wygodnie. Co mo stać, niych stoi wytrwale. Jak dobrze robisz, to siły wiela nie używej, bo tyż nawet i kamień pęknie przez nieumiyjętne tarcie i głaskanie. Lekko poznosz majstra, co ino pod koniec piźnie dla efektu. Jaki dźwięk ci oddo, takoś robota skończył. Inaczej brzmi metal, inaczej kryształ, inaczej skrzypce, a inaczej harfa.
22) Musisz słuchać i starać się zrozumieć. Walić w bęben kożdy umie, za struny szarpać, smyczkiem kiejby piłą ciąć. Wirtuoz nuta kożdo podkreśli, gro legato i umie wygrać staccato…
Na początek portato, naprzemiennie glissando i pizzicato, con lengo, sul tasto, frullato – con amore, con brio, apassionato, feroce, martellato, perdendo… Tak mosz grać.
Godać kożdy umie. Słuchać rzadko kto. Bezto wiyncej onych chce grać, a mniej chce słuchać. Dobro muzyka wymaga rozumu, a rozum słuchania. Słuchania uszami i sercem. Serce i rozum najpierw muszom słuchać – muszom… Kto niy umie słuchać – tyn niy umie grać. Kto niy umie grać – tyn niy umie rzondzić. Po naszymu to jest proste. Bajtle najpierw słuchajom, a potym rzondzom.
23) Jakeś znikond, to niy poradzisz rządzić po naszymu. Po naszymu niy rzondzisz, boś niy nasz. Jakeś znikond, toś i u nos obcy. Jakeś znikond, toś wszandy obcy. To kiepsko, to źle, ale rzadko coś jest tak złe, że nie ma nadziei. Licz na baby. Ino dej pozór, bo to kosztuje. Wiy to Dawid i Salomon, wiy Samson. Baby do obcych ciągnie, bo bajtli chcom mieć zdrowych. Nie chcom jednak wbrew woli, nie chcą gwałtem. Bo na siła, bez przyzwolenia, to ino barbary baby bierom.
Z barbarami żodne baby dzieci mieć niy chcom. Baby dziecka chcom mieć z huncwotami, a za chopów chcom mieć porzondnych karlusów. Huncwot i jego dzieci w życiu se rady dajom, porzondny chop o rodzina dbo, robi uczciwie i dobry przykład daje. Bez to czynsto je utrudzony i markotny. Bez to dzieci jego baby sie od niego odwrocajom i go niy szanujom. To pierońsko trudne – być porzondnym. A być porzondnym chacharem jeszcze trudniej. Bo porzondy chachor ma bab wiyncyj i czelodki wiyncyj, a na robota czasu tyż styknie. Robota szanować musi i czas. Swoja baba szanuje, a cudzych używo.
Francek, słyszołżech, coś się ożynioł. Dobrześ słyszoł – odrzekł Francek Antkowi. A jako je ta twojo ślubno? Jak Matka Bosko. Co? Francek: Kiej mie sniom widzom, do godajom: O Matko Bosko!
24) Moc takich, co bierom niy tego chopa. Moc takich, co bierom niy ta baba. Moc takich, co nimi ciulik rzondzi. Moc takich, co do ciulika umiom zrobić wszystko.
Rządy wybiorą, prawa ustanowią – udawać będą, że to dla dobra ludu i narodu – a to dla ciulika. Świątynie pobudują, pismo sfałszują, ino żeby dać ciulikowi przyjemność bezecno.
Wiadomo, że stojący chuj, niy mo sumienia. A oni som bez sumienia i bez rozumu som. Bo jak by trocha rozumu mieli i trocha miłości, toby im przodki i zadki przoły, a niy ich się boły. Niy musieliby się przeblykać i gwałcić by niy potrzabowali.
25) Jakeś mody, jak ci ciepło i jajca ci rozsadzo, że aż ciyknie, a wkoło ino chopy, ojcowie, bracia, krewni i powinowaci, kamraty i somsiody, z kerymi tańcujesz, godosz, kurzysz, grosz, strzylosz, robisz wyścigi – to może i pociongnie cie do jakieyjś dziołszki, ale na to cie niy stać, coby sie ożynić.
Do synka jakiego cie ciongnie, do jakiego modzika, ale za to kara jest jedna – śmierć. Więc chuć opanujesz i go niy ruszosz. Szukosz, jakby se ulżyć, jakby sie wyładować? Jajca ci rozsadzo, a za baba cudzo – śmierć.
Chuć albo śmierć.
Ciulik ci niebo i ziymia przesłanio – nic niy widzisz, nic niy widzisz, nic innego niy czujesz. Ino byś go kajś wsadził i se ulżył.
Chopców niy wolno, bab niy wolno – a tu jedno w głowie, że ślina zasycho i w oczach się mieni. To musisz jakoś wojna wywołać, żebyś mógł łupić i dupić.
26) Chopców niy wolno, bab niy wolno, kozy niy wolno, owcy niy wolno – pilnojom cie, bo cie znajom, pilnują, bo cie podejrzewają. Nie skryjesz sie, wszystko widać wszystko widzom ojcowie, wszystko widzom sąsiadki, wszystko widać dzięki satelitom. Co mosz zrobić, coby se ulżyć? Lotosz w bandach, jak szczury, co już niy wolno im być w stadzie, bo som za stare, a jeszcze za słabe, coby walczyć z wielkimi samcami
o samice. Idziesz do stada, to cie goniom. Spotkosz starego samca – to lepiej dej pozór, bo ci przyonaczy albo i cie wyonaczy. To co ci zostaje – gwałcisz krety! Niy uciekajom gupieloki, a że im geniki przy onoczeniu szczury młode łomiom? No cóż, gwałtu niy ma! Nie uciekajom, to ginom.
27) Chopców niy wolno, bab niy wolno – no chyba, że to jest kobiyta, co uciec niy poradzi – wtedy mosz prawo, możesz wbrew jej woli, no i tak sie należy, bo mosz prawo. Możesz napaść na wioska, na miasto, na państwo. Możesz zabijać niewiernych, co niewierne szanujom, możesz te niewierne gwałcić, bo to dla nich zaszczyt tobie ulżyć, bo ty mosz prawo. Boś zabił jeji chopa.
28) Wiysz co? Możesz sie szpryngnońć – wtedy dostaniesz dziewic moc i bydziesz szczynśliwy i już cie jajca nie bydom boleć. Ino, kto zabijo innych i siebie, tyn niy może być ani w seraju, ani w niebie… W djobła taki wierzy, w jego nakazy, a niy w przikazania Boże. Oblecze taki szatki sakralne a zachowuje sie sakramycko diasecko. Oblecze taki mundur paradny i chopem je do parady ino.
29) Ulżysz se, choć Boga swego obrazisz prawdziwego i pamięć matki. Bóg twój nieważny, pismo twoje nieważne – ważne ino, żebyś chocia przez chwila se ulżył. Boś barbar nowy – po brunantnym, po czerwonym – tyś barbar w szatach, tyś barbar we uniformie, tyś barbar z fanom czornom.
U nos sie niy do. U nos sie niy do. U nos sie niy do z gowiydziom i czylodkom – my som proste i nasze baby som proste.
