etnolekt śląski – Zajta 13

Mogliby my skōńczyć z tym „eli”?

Nojważniyjszŏ w jynzyku je gramatyka. Kod jynzykowy z niyswojōm gramatykōm to gwara. Naprŏwdã potrzebujymy kōntrole jakości, a ślōnscy autorzi muszōm

Ô jednyj babie w Glywicach, co miała pod keckōm małpicã, abo szpicatŏ ślōnskŏ geografijŏ w limerykach ôd Mirka Syniawy.

Nowŏ Zelandyjŏ niy mŏ jak zrobić naschwŏl, „Przijedź dō nŏs! U nŏs sie niy strzylajōm.”, chop niy rozumiy słowa „natura”.

We starych tekstach gwarowych idzie znojś nojciekawsze ôpisy tradycyji ślōnskich. Ône sōm tam ôpisowane bezpostrzednio, ôd samych ludzi, co te

A jako to sie mo dō nos? Jak rzykać po ślōnsku? Mōmy już niy yno ślōnski kolyndy a pastorałki. Regularnie

Ślabikŏrzowy alfabet z literkōm-chrobŏkiym Ŏ, na kerego jedne padajōm „o”, a inksze – „ou”.

Chociaż śląska gramatyka nie została uzgodniona ani nikt nie umówił się z nikim na temat wyboru reguł gramatycznych, to nie

Jo pamiyntōm, że już jaki tydziyń przed Palmowōm Niedzielōm zbiyrało sie te astki ze kociankōw, bukszpanu, kokocza, wiyrzby a inkszych

Jezus chytŏ za kerownicã, ino amerykańskŏ fana może mieć pasy, jazda tricyklym. Przeglōnd ludzkij gupoty z ôstatnigo tydnia.

Dr hab. Henryk Jaroszewicz o „ujęzykowianiu” śląskiej mowy.