Autōr: Jōnek Swaczyna

Juz se wōm padōm nie wiym rady z tymi dzieciskami, aze nie wiym rady!

Już sie Dzieciōntko zbliżo, a nie wiym, co wszystkim mojim dziouchōm życzyć.

Widziałach tez tu kejś na targowisku kole kasarnie w Bytōmiu wielko francusko parada.

I w Zobrzu sōm gryfne dziouchy, a cōż kej mie nie chciały.

Kaj ech był bez tyn czos, tego ci tak blank przi ludziach pedzieć nie moga.

Dzisioj musa juz aby roz poôdpowiadać tym wszystkim, co mi listki pisali.

Pyta mie sie sam jedna czytelniczka z Ôrzegowa kaj to mo adresować listek, ktōry chce do mnie napisać.

Coś tam Kocyndra pichło i przileciōł do mnie wrołz z Karlikym, tyn co to maluje, pierze szkubać.

Zeszły roz zech machnoł w strōna tych karczm, ktōre to sōm miejscami zepsucia.

Dyć juz na Wszystkich Swiyntych chce jakiś ôchyntol ze Szōmbierk przijść do mojej Getrudy po słowo.