Autōr: Jōnek Swaczyna

Eh, bo też mioł nieszczyńsci z tym piwkym: jedno mu Francek rozloł, drugi tyn czert Bujŏczek wychlastoł!

Żył se rŏz w jednej dziedzinie stare pastyrzisko, a było mu na miano Jyndrys.

Mieliśmy Boże Narodzynie „po wodzie” – wyglōndało zupełnie jakby wcesno wielkanoc w marcu.

Juz se wōm padōm nie wiym rady z tymi dzieciskami, aze nie wiym rady!

Już sie Dzieciōntko zbliżo, a nie wiym, co wszystkim mojim dziouchōm życzyć.

Widziałach tez tu kejś na targowisku kole kasarnie w Bytōmiu wielko francusko parada.

I w Zobrzu sōm gryfne dziouchy, a cōż kej mie nie chciały.

Kaj ech był bez tyn czos, tego ci tak blank przi ludziach pedzieć nie moga.

Dzisioj musa juz aby roz poôdpowiadać tym wszystkim, co mi listki pisali.

Pyta mie sie sam jedna czytelniczka z Ôrzegowa kaj to mo adresować listek, ktōry chce do mnie napisać.