Godka Klachuli, 1.12.1920

Wachtyrz prezyntuje ślōnske artykuły ze starych cajtōngōw przepisane do alfabetu ślabikŏrzowego. Trzeba je rozumieć we kōntekście historycznym i niy przedstawiajōm ône ôpiniji ôd redakcyje.

Moji złoci!

Świynty Morcin tego roku nie przijechoł na biołym kōniu i mōmy do dzisiejszego dnia dziynka Bogu dość dobro i sucho zima, co jest bardzo dobrze, bo ôńskego roku ô tym casie juz mioł niejedyn ôdmrozōne uszy i palce przi nogach, a szewcy mieli wiyncej roboty skiż marasu.

Widziałach tez tu kejś na targowisku kole kasarnie w Bytōmiu wielko francusko parada. Ale wōm padōm było na co patrzeć. Pełno francuskich wojokōw piechty i na kōniach z „kanōnami” i potym take żelazne potwory, ktōre z wielkim trzaskaniym wlokły sie po ziymi. Z Ôpolo przijechoł tyn nojwyższy francuski gyneroł Lerōn wszystko przed nim stoło cicho, muzyka grała i wywijała trōmbkami a ôn potym przipinoł medalije i całowoł ôficerōw i prostych wojokōw. Bardzo sie to nasym ludziōm podobało, i padali, że jakby tak przed trzima latmi był kto Miymcōm pedzioł, ize tu na tym placu bydzie francusko parada, toby byli tego istnego ôddali do Rybnika abo by go byli ukamiyniowali. Hm, ale ni nigdy sie nie dajōm prowdy pedzieć i jacy byli slepi tacy sōm i dzisioj. Niechcōm uwierzić, ize za pora miesiyncy tu bydōm polske parady wojskowe, ô co my sie nasymi głosami za Polskōm juz postarōmy.

Dalszŏ tajla artykułu niżyj

Jakiś zielōny policiant mi tez napisoł listek i kōniecnie chce mieć moja Getruda, bo pado, ize ôn mo do ni piyrse prawo, skiż tego ize do kupy chodzili do szkoły i na rozciepie pod hołdōm grali w ślepo babka, w złoto kula i w klipa. Co za rajca! Co było, to było, a teroz jest inaczej. Se tam pogodej z Getrudōm i z tym zolytnikym ze Szōmbierk a mie nie zabowiej twojym śkryflaniym, bo Getruda mo swōj rozum i juz teroz nie gro w klipa jyno sie ucy warzić i wyszywać. Tu kejś jōm sama klostorno panna bardzo chwoliła, ize poradzi piykne kwiotki i litery wyszywać na ryncnikach i serwetkach, a mie to wyszyła take piykne kwiotki i zōmbki na zopasce, ze jak ida bez wieś, to sie wszyscy za mna ôglōndajōm. Na ôłtorz ucheklowała tako piykno „deka”, ze jōm aze ksiōndz farorz pochwolili na zebraniu w Mariaństwie. Toz widzis, ize ji tam teroz nie możesz przipōminać casōw jak grała w klipa i w „koble”.

Słysałach, ize ksiōndz Ulicka był w Lōndynie i tam prosił Anglikōw-wanielikōw, coby katolicki Gōrny Ślōnsk zostoł przi wanielikach—Prusokach. I to jest ksiōndz! Cy go ôpyntało cy co? Ale niedarmo to nas nieboscyk stary farosz pedzioł, ize droga do piekla bydzie głowami ôd niektōrych ksiedzōw trynkowano.
Łōn borok z pewnościōm ô takich ksiyndzach myśloł iak Macoch, Kamiński, Ulicka, Nieborowski i ô inkszych jesce. Co se tam ci Anglicy ô takim Ulicce, co pochodzi z Polokōw i iest ksiyndzym katolickim, pōmyśleli? Jo myśla, ize przodzi sie wypluli a potym dali za nim wykadzić.

Tu kejś ech sie pytała gmińskego pisarza, co to sōm ci kōmuniści. A ôn mi padoł, jo wōm Pyscycko powiym krōtko i wynzłowato: Kōmuniści to sōm ludzie, u ktōrych jest grunt jedzynie, a co dusza potrzebuje np. religijo i narodowość, to ich tyla bchodzi jak kōnia i krowy. Kōmynderujōm nimi żydzi, a u nos i Miymce. Jak mi to tak pedziol tōz juz wiym, co mōm ô tych ludziach myśleć.

Nie downo tymu napisały nasze gazety, ize plebiscyt bydzie na kōńcu stycnia. My sie z tej wiadōmości bardzo ucieszyli, a Miymce sie zlynkli bo cujōm, ze sie zblizo kōniec ich panowanio. Prawie chciałach ôdłożyć piōrko na bok i przestać pisać, a tu naroz leci Kocynder i przinosi mi tako piykno karta, na ktōrej namalowane jest serce z żabich ôckōw (niezapōminajki). Synek mi jōm musioł przecytać, bo było po niymiecku napisano i stoło na niej, ize tam az hań z Ôlesna chce przijść siedym dziołch i piyńć chłopcōw pierze szkubać. No — to by było szkubanie, —— ale nie pierzo! Tōz nic z tego dzieci, bo po piyrse, ôd wos do nos jest daleko, a potym u mnie trza szkubać pierze a nie dziołchy. Naućcie sie jaknojpryndzej po polsku pisać i poślijcie mi na drugi roz polsko karta, to sie byda ciesyć.

Chwała Bogu, ze sie juz zacyno adwynt, bo sie mozno ludzie trocha ustatkujōm. Dyć wōm padōm, kożdy pōniedziałek i wtorek a casym jesce i we strzoda po trzi i śtyry wesela. Jo nie wiym, kaj ci ludzie mieszkajōm?

Tōz do widzynio
Rōźla Pyscycka.