Mit dem Pferdewagen in die eisige Nacht. Januar 45
-Mama, wo fahren wir hin?– fragte der kleine Josel -Kajś, kaj be bezpiecznie[1]- fragte die Mutter. –A bandzie tam vater?[2]-
Czytej dalij
Autōr: Mōnika Neumann
Monika Neumann: Ślepak
Siostra słyszy, jak matka woła chłopca. Jak ten szybko rzuca smarownicę za siebie, jak biegnie przed siebie. Po chwili w
Czytej dalij
Monika Neumann: Nasza hrabina
Wiele lat później siostra wejdzie na niewielki pagórek i stanie pomiędzy małymi krzyżami, by spojrzeć na jeden nieco większy. Tam
Czytej dalij
Monika Neumann: Ostatni list
Wiela sie robiōło na Nowy Rok, zeby bōł scynśliwy. Jŏ miatała izba ôd dźwiyrza ku ôknōm, co maras wypandzić, co
Czytej dalij
Monika Neumann: Wszystko
Przywozili my las do dōm, a tyn zajmowoł poła chałpy. Muter wyciōngała z szranku szklane kule. Ździebko lameta, pŏra świycek…
Czytej dalij
Monika Neumann: Cicha woda brzegi rwie
Biegli bez rzyka. Kozdy z nich wartko przeskocōł i bōł jus na drugim brzegu, ôstałach yno jŏ, bo jŏ mioła
Czytej dalij
Monika Neumann: Dwie kule
Synek i dziołska stojōm w ulicce do ôgrōdka. Synek mŏ modry kōmbinezōm, dziołska rōżowy i wiela ich nie widać, bo
Czytej dalij
Mōnika Neumann: Piyrsŏ świycka
Mama robiōła nŏpiykniejsy adwentskranc na świecie, cołki dōm wōnioł, kiej fater mamie te gałōnzki z lasa przinosiōł. Gałanzie ciōngły zima
Czytej dalij
Monika Neumann: Altes Holz auf zŏlyty
Przeca widzis, ze to sam sōm yno suski- antwortete der Vater und zeigte mit seiner großen, viereckigen Hand auf eine
Czytej dalij
Kaplicka pana Krolla
On, Józef Kroll, który wrócił z koszmaru do swojego Heimatu, na froncie pochował wszystkich braci i nosił blizny kompletnie niewidzialne,
Czytej dalij