Opa Heinrich ôpowiadoł (2): Palone mundury
Poprzez otwarte drzwiczki starego poczciwego kachlŏka nieco nieśmiało, a jednak łapczywie wychylały się płomienie ognia.
Read MorePoprzez otwarte drzwiczki starego poczciwego kachlŏka nieco nieśmiało, a jednak łapczywie wychylały się płomienie ognia.
Read MoreZygor tykoł na ścianie.
Read MorePrzeraża go Wilczy Kamień i echo czasu, w którym strzał wydany 1927 roku przez myśliwego obija się po lesie.
Read MorePiyrwej. Es ist ein kurzes Wort, doch verbirgt es in der Spannweite der wenigen Buchstaben, die es zusammenheften, ganze Welten
Read MoreDziwny bōł tyn dziyń… myślała kobieta, która nie potrafiła za żadne skarby świata zasnąć.
Read MoreKruk mruga, nietknięty przez zgraję, która czekała za gęstwiną, aż usłyszy rozkaz. Ten jednak nigdy nie nadszedł.
Read MorePowietrze dziwnie drga, unosi do góry tajemnicę, o której dawno zapomniał już świat.
Read More-Na co Ci te chabozie?!- zawołał starszy bracik. Był od niej całą głowę większy, jeździł na kole bez podpórek i
Read More