Autōr: Tomasz Heisig

Przed nami wybory samorządowe. Wybierać będziemy, między innymi prezydentów naszych miast. My mieszkańcy. Korzystajmy z tego prawa. Bo nie zawsze tak było. Bo nie zawsze tak być musi. Dlatego w dzisiejszych ciekawostkach o tym jak międzywojenna „dobra zmiana”, bo tym przecież miała być „sanacja”, dokonywała wyboru prezydenta Katowic, p. Kocura, przypomnianego zresztą nie tak dawno przez jednego z aktualnych kandydatów na prezydenta Katowic.

Zamieszczona w gazecie „Śląski Kurjer Poranny”, humoreska, opowiadająca o niełatwym losie „nowego” w kopalnianej załodze. Kolejny tekst spisany w „godce”, dla tych którzy uparcie powtarzają, że na Górnym Śląsku język pisany to zawsze był tylko polski lub niemiecki.

Czy przyznanie Górnemu Śląskowi autonomii, było czy też nie było ważnym atutem, ważną przesłanką, dla podjęcia decyzji przez Górnoślązaków, przed plebiscytem? Czy wizja „państwa górnośląskiego”, była czy nie była zdobywającą popularność alternatywą dla wyboru Polska czy Niemcy?

Uliczni muzykanci, to nieodłączny element krajobrazu śląskich miast. Dzisiejsi grajkowie prezentują szeroki repertuar, prezentują różne gatunki muzyczne i instrumentarium. Oczywiście nie jest to zjawisko nowe. Nie inaczej było przed dziesiątkami lat, co opisuje poniższy utwór wierszowany.

Dzisiaj krótki tekst o tym jak dawniej walczono ze „znieważaniem narodu polskiego”. Oj, ucieszyło by przeniesienie tych metod na współczesne czasy, niejednego „genetycznego patriotę”.

Dzisiaj zajrzymy na salę obrad Sejmu Śląskiego, spojrzymy na nią okiem redaktora „Robotnika Śląskiego” – organu Śląskiej Partii Socjalistycznej. Uwagę zwraca barwny język, szczególnie w miejscach odnoszących się do przeciwników politycznych.

Wojciech Korfanty opowie o sytuacji na Górnym Śląsku w osiem lat po włączeniu do Polski. I na dwa miesiące przed osadzeniem go w Twierdzy Brzeskiej.

Jesienią ubiegłego roku, mieszkańcami Katowic wstrząsnęła wiadomość o morderstwie na terenie parku miejskiego (Kościuszki). Okazuje się że ten zielony zakątek miasta ma również swoją ponurą historię. I że nie zaczęła się ona w ubiegłym roku. Wiąże się również z osobą głośnego przedwojennego przestępcy.

Z czego śmiali się ludzie wiek temu? Przegląd wiców z opolskich “Nowin Codziennych” z roku 1923.