Ślōnskŏ Gŏdka – Zajta 2

Drugi wydani „Zasad pisowni języka śląskiego” ôd Hynryka Jaroszewicza rozszyrzōne było ô indeks ślōnskich geograficznych mian. To moc dobrŏ robota,

We Rydōłtowach padajōm „Jeżech stond” a czytajōm po ślōnsku i malujōm

W tych Rydōłtowach to niy yno poradzōm piyknie godać po ślōnsku, ale tyż poradzōm piyknie malować, a chce im sie

Ôd czyrwca 2024 roku Izabela Namyślik, ślōnskŏ dziołcha, dzieli se swojōm twōrczojściōm na blogu „Słodko gorzkŏ poezyjŏ”.

Jejich przodkowie wyjechali we XIX stoleciu z Wiseł za lepszym żywobycim. Wtynczas luterskŏ wiara a spōlnota kościelnego jynzyka połōnczyła ich

Marcin Melon ô swojej nojnowszej ksiōnżce – Kōmisorz Hanusik i Zakōn Ôstatnigo Karminadla.

Słysza te głosy kajś we uszach, Niy wiym skōnd prziszły, a czym sōm, Dyć niyroz, wiycie, tak z tym mōm

A jak już przidzie te „już” I jak sie to już stanie, Cōż zrobia?

Hut ôd starzika na głowie, Kabot po ujcu Erichu, Ze szranku wziynte po cichu…

Wiersze niy bijōm sie z wicami, Ône im przajōm, jak kożdymu, Wiersze chcōm yno nad gōrami (…)

Pokrziwy, mlycze i kamelki, Dwa szmaterloki, kopruch z muchōm.