Godka Klachuli, 24.04.1921
Wachtyrz prezyntuje ślōnske artykuły ze starych cajtōngōw przepisane do alfabetu ślabikŏrzowego. Trzeba je rozumieć we kōntekście historycznym i niy przedstawiajōm ône ôpiniji ôd redakcyje.
Moji Złoci!
Dyć wōm padōm, u mnie w chałupie nie ma zaś rōnk, nōg. Tu by w ôgrodzie ryć, tamby na pole gnōj wozić i przitym załopatrzić dōm i dzieci, nawarzić i wysłać starego i synka do roboty. Jednym słowym roboty pełne rynce, a jesce wiyncej zgorsynio. Toli wcora sie zbiero Pietrek do roboty, a tu ani jednego knefla nie mo przi galotach. Klnie, przezywo, bo do tego jesce i nieskoro wstoł, az cało chałupa zbōńtowoł. Tyn młodszy synek zaroz fuk z łōżka i w nogi. Bo to ta marcha knefle podłożynoł, przeciupoł na kulki i kulki z chłopcami przegroł. Juz se wōm padōm rady nie wiym z tym syncyskiym. Tu kejś prziszoł do chałupy chnet bez galot, bo je stargoł jak sie spinoł na gałynzie i wiesoł kadubki na szpoki.
Juz Miymcy jakoś nie sōm tak „dojcz” jak przed plebiscytym, bo na przikłod te „strōżaki”, ktōre studynci w modrych, zielōnych i cerwōnych copkach z rechtorami ôzwozili lo tych ymigrantōw, teroz musiały te stare baby, co drogi zamiatajōm na jurach i na tragacach nazod zwozić. A w nasej wsi przi plebiscycie zebrało sie coś pora set popśniołōw, co dali głos za Miymcami, jak byście zaś śli z jednego kōńca wsi na drugi, to wōm sie ani jedyn nie przizno, iże głosowoł za Germanym. Tozech wōm padōm jest cało głupio, skōnd sie te głosy wziyny?
Dalszŏ tajla artykułu niżyj
Tam my byli wszyjscy zajyńci tym plebiscytym, ize my ani nie spostrzegli, jake dwie, bardzo ważne rzecy sie w naszej Polsce stały. Pokōj miyndzy Polskōm i Rosjōm zostoł zawarty, bardzo dobry dlo Polski, a w Warszawie uchwolił Sejm kōnstytucyjo dlo Polski. Chwała Bogu! Takech pedziała, jakech ô tym cytała, bo teroz Polska bydzie mogła dać sie do roboty i do gospodarstwa wewnōntrz kraju. Ciynżko, bardzo ciynżko ta nasa biedno Polska musiała walcyć ô swoj wolność. Zaroz jak powstała, musiała sie brōnić i bez dwa lata prowadzić wojna ze zowistnymi sōnsiadami. No i dobrze sie ôbrōniła i teroz sie bydzie podnosić a jak jescy my do niej przidymy, to ôna bydzie nojbogatszōm i nojlepszōm Ôjczyznōm naszōm.
Nie zgodlibyście, jacy tez to ludzie u nos za Miymcami głosowali, prōc tych poru Miymcōw, co-by ich na palcach porachowoł, to same Judase i rozmajite chacharstwo. Jedyn, co z babōm na kryka żyje, no i dużo jesce z takej „zorty”.
Ôstatni roz toch troska zgreblowała tych ludzi w tych krysach, ktōre choć polski tak jak nasze, to jednak wiynkszōm cyńściōm za Miymcami głosowały. A dzisioj to mi jednak tych borokōw żol, bo ôni sie dali ôcyganić i zgłupić ôd Miymcōw. Nojbardziej mi żol tych, co i tam głosowali za Polskōm, a teroz borocy majōm cierpieć dokupy z tymi głupimi i tymi zaprzańcami. Żol mi ich wszystkich tych ludzi, bo ôni sōm wszyjscy Polocy tak jak my, jyno wstrasōni, ciymni i ôgłupiōni. No ale niech sie jesce brōniōm, pod wiela jest cas i niech pokozōm, że sōm Polokami.
Świynta my mieli dziynka Bogu dobre i piekne, jyno mojim dziołchōm chopcyska całe łachy zniscyli, jak je we śmiergus loli, a gorsyć sie darmo, bo to jest taki zwycoj i jesce im musiały dziołchy zato dać kroszōnki, i śmioć sie do nich. Ôny sie tez tak jyno na ôko dōnsały, a rade były a rade!
Tōż do widzynio
Wasa Rōźla Pyscycka.
