Marcin Melon: Paddy i Hyjdla

Padoł żech to już piynć tysiyncy sztyrysta dwanoście razy, to co mi szkodzi pedzieć jeszcze roz: my, Ślōnzoki, mōmy fest grzych skuli tego, co robiymy ze świyntōm Jadwigōm. A co robiymy? Ano psinco. I to je, godōm Wōm, srogi grzych!

Bo mogliby my robić richtiś mocka dobrego. Sztyjc wajōmy, co muszymy znojś pozytywne ôbrozki, symbole naszego Hajmatu, coby niy kojarzył sie ino z grubami i marasym. Lepszego symbolu jak nasza patronka niy znojdymy. Cera ôd grofa z Bajerōw, wydano za ślōnskigo hercoga, kero fest przoła Ślōnskowi, a Ślōnsk przoł ônyj i przaje durś. Po jakiymu niy wykludzić Jadwigi ze kościołōw i niy zakludzić do popkultury? Jo już widza te treski, szolki, komiksy, filoki, kere bydzie szło sie lajstnōnć na kożdym banhofie, kej ino ftoś sam do nos przijedzie. Jo zakludził świynto do tego mojigo Ślōnska, kery wynokwiōm we swojich ksiōnżkach: hań kożdego roku we październiku Ślōnzoki fajerujōm Dziyń Świyntyj Hyjdle. Nale co jo, borok, poradza zrobić som, krōm tego, co ciyngiym ôsprowiōm mojim bajtlōm gyszichty ô winie i szczywikach? Znocie je, pra? Tyn kōncek, kaj Hajnel Brodziok, znerwowany, koże jij „ôblyc szczewiki”, a ôna je… ôblyko na szyja. I tyn ô wodzie, kero miyniała sie we wino w jeji szolce*, tyj samyj, kerōm tak sie asi terozki British Museum. Bajtle suchajōm, chichrajōm sie, aże yntliś prziłażōm ku tymu, co fest szpasowno baba musiała być z tyj naszyj świyntyj.

Poczkejcie, ftoś mi klupie na dźwiyrze, kej prawie to pisza. Jezderkusie, możno to farorz znerwowany? „Jancykryście, świynto baba chcesz spotrzebować i kludzić jōm do tyj ôszkliwyj popkultury!? Bydziesz sie bozny robił z  tyj, kero sōm Ponbōczek sie wybroł?! Do świyntych sie rzyko, a niy richtuje sie ô nich komiksy! Pierōńske liberały, wom sie zdowo, co wszysko sie do przedować?!”

Ja, wszysko. Eli ino ftoś poradzi. Irlandczyki poradzōm. Prawie dzisiej fajerujymy świyntego Patryka. Niy ino we Dublinie i Galway, nale we Katowicach, Rybniku abo Opolu, we Hameryce i Francyji tyż. Bo Irlandczyki poradzili wziōnć swojigo Patryka i zbajslowali jedyn z nojfajniejszych symboli marketingowych, jake świot widzioł. Terozki jejich patron robi mocka dobryj roboty, niy ino dlo irlandzkij tożsamości, nale tyż do producyntōw piwa.

Dalszŏ tajla artykułu niżyj

Nale nojprzōd musieli wziōnć i przekludzić go z kościołōw do popkultury. Terozki kożdy godo ô nim „Paddy”, choby godoł do kamrata, z kerym rod słepiesz we szynku Guinnessa. Beztōż jo tyż niy godōm ô naszyj patronce inakszyj, jak ino Hyjdla abo Hyjdelka. I wierza, co hned cōłki Ślōnsk (cōłko Polska? cōłko Europa? cōłki świot?) bydzie wiedzioł fto to je i po jakiymu ta baba, choby żodyn inkszy, poradzi robić za symbol naszego Hajmatu.

Marcin Melon – nowiniorz, felietōnista, rechtōr, Ślōnzok. Dwa razy wygroł konkurs na “Jednoaktōwka po ślōnsku”. Autor kultowej seryje ô “Kōmisorzu Hanusiku“.

* tukej musicie dować pozōr wiela lot majōm bajtle, kerym ô tym ôsprowiocie, coby na nojbliższyj szkolnyj wycieczce niy wiyszali wōm nudli, co to świynto Jadwiga naloła im gorzoły do flaszki po coca-coli.