Irek Widera: Do ślōnskich poetōw

Niy poradza tak szrajbować

Szkryfōw motlać, wiyść ôsprowki,

A ku tymu cwek znojdować

I loć rymy kej tyj z szolki.

Siedza w dōma, czas mitrynża

Zajty w necie przeciepuja

Z kimś przegodōm, coś poczytōm

Kafyj w szolce se zrychtuja.

Wroz do gowy wloz mi anōng!

Bodnył choby w rzić szpyndlikiym!

Piwa szluknōł bych z Syniawōm

Na biyr poszoł bych z Neblikiym.

Nale kej tu iś do szynku

Ze chopami ôd dynkmali

Ône pedzōm „Ciś stōnd synku

Dyć ty szkryflosz choby wcale”.

Zicōm w dōma, myndykuja

Trzimia szolka ze bōnkawōm

Możno choć na ślywki z kufki

Sproszōm Neblik ze Syniawōm?

Musza dyć zrychtować sztrofa

Jedna mikro, wersze sztyry

W gowie szpara kej przikopa

Szukōm sow i szukōm wyny.

Biera blajsztift, filok, tinta

Biera heft fest flekowany

Dyć tych pora sow se snokwia

Coby trefić sie z Majstrami.

Niy mōm grajfki do szkryflanio

Klały stawiōm kej wypity

Nale możno mie uznajōm

Tyn Syniawa ze Neblikiym?