Irek Widera: Do ślōnskich poetōw
Niy poradza tak szrajbować
Szkryfōw motlać, wiyść ôsprowki,
A ku tymu cwek znojdować
I loć rymy kej tyj z szolki.
Siedza w dōma, czas mitrynża
Zajty w necie przeciepuja
Z kimś przegodōm, coś poczytōm
Kafyj w szolce se zrychtuja.
Wroz do gowy wloz mi anōng!
Bodnył choby w rzić szpyndlikiym!
Piwa szluknōł bych z Syniawōm
Na biyr poszoł bych z Neblikiym.
Nale kej tu iś do szynku
Ze chopami ôd dynkmali
Ône pedzōm „Ciś stōnd synku
Dyć ty szkryflosz choby wcale”.
Zicōm w dōma, myndykuja
Trzimia szolka ze bōnkawōm
Możno choć na ślywki z kufki
Sproszōm Neblik ze Syniawōm?
Musza dyć zrychtować sztrofa
Jedna mikro, wersze sztyry
W gowie szpara kej przikopa
Szukōm sow i szukōm wyny.
Biera blajsztift, filok, tinta
Biera heft fest flekowany
Dyć tych pora sow se snokwia
Coby trefić sie z Majstrami.
Niy mōm grajfki do szkryflanio
Klały stawiōm kej wypity
Nale możno mie uznajōm
Tyn Syniawa ze Neblikiym?
