Z ôstatnij chwile: W urzyndach
Ôstatnim czasym sztyjc smykōm sie po roztōmańtych urzyndach. W kożdym z nich je trocha inakszy. Roz sie czeko na swoja kolejka pōł dnia a roz idzie to doś wartko. Jedne urzyndniczki sōm fest sztajfne i po machach kiere robiōm idzie wycyrklować, że z moimi papiōrami je coś niy echt.
Tak tyż było w tyn czas. Wlazły my ôbie z siostrōm i bajtlami do urzyndu, na co paniczka wykrziknyła, że sam je rodo i nimogymy lyź do kupy wszyjscy! Aż żech sie wylynkała i wejrzała wele sia czy te rodo niy stoi kaj za mnōm. Dyć ô siostrze wiym wiyncy ôd rodo…I tak my sie przeszkrobały zaroz na poczōntku. Nimiały my papiōra, kiery bōł tyj pani gynał potrzebny, bez to z niydowierzaniym krynciła gowōm. Tak i już do kōńca ôstało z tōm gowōm, jak fest ech jōm prosiła coby nōm tyn jedyn papiōrek drukła, a potym bydymy sie patrzeć starcić. Padała, że na drugi roz dlo nos tako dobro niy bydzie! Mi sie zdo drugigo razu tyż już niy bydzie.
Prowda tyż je tako, co jo durś yno w tych zocnych miejscach coś zgłobiōm…ale to tyż skyrż bajtla. Toż roz na gminie ôbalyły my stołek, wielki bōł, toż rypło doś fest. Gańba tyż ech miała fest. Inkszym razym na doś paradnyj imprezie, kaj tyz gościyły sie urzyndniki, dałach małyj telefōn coby niy zgłobiała. Wlazła pod stōł i puściła na cołki harpyntel Bambolejoo! Niy szło jōm tak wartko spod tego stoła wysmyczyć, toż słyszeli my cołki refryn. Mi sie zdo bez to atmosfera niy bōła już potym tak sztajfno.
Na jeszcze inkszym fajerze, kiery durś nimōg sztartnyć, wraziyłaś sie z nudōw do gymby krōwka. Pryndko ôkozało sie, że je to mordoklejka. No i fajer w tyn czos sztartnył. I niy uwierzycie, gynał jo piyrszo miałach wylyż coś piedzieć na poszrodek. Niy wiedziałach wartko co z tōm pierōńskom krōwkom zrobić, łyknyć niy szło, bo bych sie bōła udusiyła, wypluć tyż niy było by zocnie. Toż ech szła nojdłużij jak szło, ale ôna durś tam tyczała.
Padałach doś niy wyraźnie jak sprawa zy mnōm stoi, toż wszyscy ze zrozumiynim doczkali aż byda fertich.
W zocnych miejscach, trza sie zocnie zachowywać. Niewiym czamu w tych urzyndach je tak niymrawo, mono bez to, że mie tam jeszcze niy bōło.
Agnyszka Ôciypkowo 
Dalszŏ tajla artykułu niżyj
