Papieske uznanie dlŏ ślōnskigo jynzyka
Jak Nowy Testamynt po ślōnsku wychodziōł we wrześniu łōńskigo roku, to autōr przekładu, pewnikym niy spodziywoł sie, iże sama gowa kościoła napisze dō niego listek skuli tego.
Gabriel Tobor, co bez tydziyń robi za burmistrza Radziōnkowa, posłoł w styczniu do Watykanu jedna kopijõ swojigo dzieła dlŏ Papiyża Franca. Na ôdpowiydź niy musioł dugo czekać, bo już na poczōntku lutego Ôjciec Świynty napisoł do autora biblije po ślōnsku ekstra podziynkowanie. Nojważniyjsze ale je to, co w tym podziynkowaniu stoji napisane.
„W imieniu Jego Świątobliwości Franciszka serdecznie dziękuję za przekazany w styczniu br. dar w postaci autorskiego przekładu Nowego Testamentu na język śląski […] Ojciec Święty wyraża Panu uznanie za perfekcyjne dokonanie tego dzieła […]” – czytōmy w listku.
Dalszŏ tajla artykułu niżyj
Tōż gowa kościoła nazywŏ ślōnskõ gŏdkã jynzykym.
– Na pewno jes to uznanie do jynzyka ślōnskigo. Dostrzeżynie gowy kościoła ewangelizacyje bez lokalne jynzyki. Myślã, że to pismo w tyj formie skerowane dō mie jako ôdpowiydź na gyszynk jes dedykowane wszyskim Ślōnzŏkom – padŏ autōr.
Papiyż niy kwestiōnuje tyż tego, jeźli ślōnskŏ mŏwa sie nadŏwŏ do pisaniŏ stylym poważnym.
– Jak nasi starŏszkowie gŏdali, to niy gŏdali ino wicōw. Ślōnski jes normalnym jynzykym, co w nim idzie normalne rzeczy, duchowe rzeczy, ôpisować. Jak gŏdali powstańcy? Jak gŏdali ludzie, co patrzeli śmierci w ôczy? Przechodziyli na niymiecki? Polski? – pytŏ retorycznie Tobor.
Szykowne wydanie Nowego Testamyntu po ślōnsku pokŏzało sie we wrześniu łōńskigo roku. Ôgrōmnŏ robota nad przekładym wziōnła burmistrzowi pōłtora roku a idyjŏ prziszła mu do gowy skuli tego, iże ôd wielu lŏt kolekcjōnuje wydania Biblije we rozmajtych mŏwach i brakowało mu we jymu nojbliższyj gŏdce. Przekłŏd je we ekstra wariańcie ślōnskij mŏwy, bo po radziōnkowsku, kaj sie sycy:
Fragmynt Wanielije podle Św. Jana o zmŏrtwychstaniu Pańskim z rozdziału 20.
1 A w pjyrszy dziyń tydnia, wcas rano, jak jesce było ćma, Maryja Magdalyna poszła na grob i łobocyła kamiń cofniynty łod grobu. 2 I skuli tego prziszła do Szymona Piotra, i do drugigo ucznia, wtorymu Jezus przoł, i pedziała do nich: Wzionli Pana ze grobu i niy wjymy kaj Go dali. 3 I wyszoł Piotr i tyn drugi uczyń, i poszli na grob. 4 Lecieli łoni łoba, ale tyn drugi uczyń przegonioł Piotra, i pjyrszy przilecioł na grob. 5 A kej sie nachyloł, łobocoł płotna, wtore leżały, ale niy wloz do poszczodka. 6 Prziszoł tyz Szymon Piotr, co szoł za niym. Wszoł do poszczodka grobu i łobocoł płotna, wtore leżały 7 i chustka, wtoro była na Jego gowje, niy ze płotnami położono, ino łosobno poskłodano na jednym mjejscu. 8 W tyn cos wszoł do poszczodka tyz i tyn drugi uczyń, wtory prziszoł pjyrszy na grob. Łobocoł i uwjerzoł. 9 Jesce bowjym niy spokopjyli Pisma, że cza było, coby Łon powstoł ze umarłych. 10 Poszli potym ucznie nazod do siebje. 11 Maryja zaś stoła przed grobym i płakała. A kej płakała, nachylyła sie i zajrzała do grobu 12 i łobocyła dwóch aniołow na bjoło, co tam siedzieli, kaj leżało ciało Jezusa, jednego we mjejscu gowy, a drugigo we mjejscu nog. 13 I pedzieli do ni: Kobjyto! Pojakiymu płaces? Pedziała jym: Wzionli Pana mojigo i niy wjym, kaj Go dali.
Nowy Testamynt po ślōnsku idzie kupić pod adresōm www.bibliaposlasku.pl.
