Od kogo zależy przyszłość języka śląskiego?

Język śląski to dla dzieci terra incognita. Ale na tę ziemię nieznaną wchodzą z ciekawością i ufnością. Wejdą, jeśli ich tam wprowadzimy. Wprowadzić możemy je poprzez dom i/lub szkołę. To tylko od dzisiejszych dorosłych zależy przyszłość języka śląskiego. Czy starczy nam determinacji i zaangażowania, by przekazać śląski fenomen językowy następnym pokoleniom?

Co sie straci, jak sie traci jakoś godka, zapytałem dzieci na pierwszej lekcji języka śląskiego. Człowieczeństwo, usłyszałem od razu odpowiedź. Trafność tej odpowiedzi zwaliła mnie prawie z nóg!

Jak się okazuje, dzieci są mądrzejsze od dorosłych, zwłaszcza od polityków, którzy od lat mają problem ze zrozumieniem tego, że wielość i dobrostan naszych języków to bogactwo, a nie zagrożenie.

Dzieci, same ucząc się niedawno języka, wiedzą, że jeśli jest on dobrze wyćwiczony, to jest równie pomocny w poruszaniu się po świecie jak gibkie ciało. Dzieci, ucząc się każdego dnia nowych słów, wiedzą, że z każdym poznanym słowem ich świat pęcznieje i pięknieje. Znajomość wielu języków to świat wielki i piękny! A poznanie języka lokalnego to przyłożenie ucha do ścian swojego własnego domu, w tym wypadku śląskiego domu.

Dalszŏ tajla artykułu niżyj

Język śląski to dla dzieci terra incognita. Ale na tę ziemię nieznaną wchodzą z ciekawością i ufnością. Wejdą, jeśli ich tam wprowadzimy. Wprowadzić możemy je poprzez dom i/lub szkołę. To tylko od dorosłych, od ich zaangażowania i determinacji zależy przyszłość języka śląskiego.

Trzeba próbować. Są instytucje, które tym próbom sprzyjają. Jedną z takich jest Szkoła Demokratyczna w Tychach, która zorganizowała kurs “Lato z godkōm”.

Dej pozōr tyż:  Historia pewnej fotografii: Rodzina Hochberg von Pless

Jak lato, to bez ciężkich plecaków i zeszytów. Jak lato, to z uśmiechem i zachwytem dla świata, w tym wypadku świata języków. Przonie, kokot, błecha, maszkiety – co za piękny świat języka śląskiego! Jak lato, to z podróżami, w tym wypadku palcem po mapie – mapie języków! Byliśmy na Kaukazie i wysłuchaliśmy opowieści opy Tevfika Esenca w wymarłym języku ubyskim. Po śląsku oczywiście! Jak lato, to z zabawą. Oczywiście już pojedyncze słowa sprawiają radość, a jeśli ułożymy je w rymowanki, to zabawa będzie jeszcze przedniejsza.

Język śląski to piękny świat. Warto go otworzyć dla naszych dzieci!

 

Społym budujymy nowo ślōnsko kultura. Je żeś z nami? Spōmōż Wachtyrza

Marcin Musiał (ur. 1988) – humanista zaangażowany, Ślązak, literaturoznawca, bloger “tylko burak nie czyta”, autor projektu ustawy o śląskim języku regionalnym i dwóch samorządowych programów dla śląskiej kultury. Współautor (razem z Moniką Rosą) książki "Kiedy umrze ślōnsko gŏdka". Na portalu Wachtyrz.eu pisze o swoich pasjach – Śląsku, literaturze, polityce i piłce nożnej. Pochodzi z Żor, mieszka w Katowicach.

Śledź autora:

Ôstŏw ôdpowiydź

Twoja adresa email niy bydzie ôpublikowanŏ. Wymŏgane pola sōm ôznŏczōne *

Jakeście sam sōm, to mōmy małõ prośbã. Budujymy plac, co mŏ reszpekt do Ślōnska, naszyj mŏwy i naszyj kultury. Chcymy nim prōmować to niymaterialne bogajstwo nŏs i naszyj ziymie, ale to biere czas i siyły.

Mōgliby my zawrzić artykuły i dŏwać płatny dostymp, ale kultura powinna być darmowŏ do wszyjskich. Wierzymy w to, iże nasze wejzdrzynie może być tyż Waszym wejzdrzyniym i niy chcymy kŏzać Wōm za to płacić.

Ale mōgymy poprosić. Wachtyrz je za darmo, ale jak podobajōm Wōm sie nasze teksty, jak chcecie, żeby było ich wiyncyj i wiyncyj, to pōmyślcie ô finansowym spōmożyniu serwisu. Z Waszōm pōmocōm bydymy mōgli bez przikłŏd:

  • pisać wiyncyj tekstōw
  • ôbsztalować teksty u autorōw
  • rychtować relacyje ze zdarzyń w terynie
  • kupić profesjōnalny sprzynt do nagrowaniŏ wideo

Piyńć złotych, dziesiyńć abo piyńćdziesiōnt, to je jedno. Bydymy tak samo wdziynczni za spiyranie naszego serwisu. Nawet nojmyńszŏ kwota pōmoże, a dyć przekŏzanie jij to ino chwila. Dziynkujymy.

Spōmōż Wachtyrza