Malowano historyjo Ślōnska: Batalijo pod Legnicōm
Kōniec marca i poczōntek kwietnia 1241 roku to niy bōł bezpieczny czas na Ślōnsku. Ze wschodu na nasza ziymia weszli Mōngołowie, co sie ich mianowało tyż Tatary.
Mōngołowie pochodziyli ze postrzodkowyj Azyje, kaj we 1206 roku stworzili kōnfederacyjo plymiynno i ôd tego czasu wartko podbiyli ôgrōmne teryny ôd Pacyfiku na wschodzie, aż do wschodnij Europy na zachodzie.
Inwazyjo na Ślōnsk to była tajla dywersyje, żeby swiōnzać europejske siyły na czas, jak Tatarzi prōbowali podbić Wyngry.
Po zniszczyniu połedniowyj Polski 20 marca biyli sie pod Raciborzym ze wojskym ôd princa ôpolskigo Mieszka Rubego, a na poczōntku kwietnia pod Ôpolym ze wojokami ôd Władysława ôpolskigo.
Dalszŏ tajla artykułu niżyj
W tym czasie princ ślōnski Hynryk Pobożny nakozoł zebrać sie wojskōm ze rozmajtych strōn kole Legnice. Mōngołowie nojprzōd chcieli weznōńć Wrocław, ale jak sie dowiedzieli, że w jejich strōna idzie armijo czesko, to postanowiyli wartko rozbić wojska ôd Hynryka.
Ślōnzocy i Mōngołowie sie trefiyli we Legnickim Polu 9 kwietnia. Srogość ôbōch armiji sie roztōmajcie rachuje, ale nojpewnij miały po kole 8000 wojokōw.
We ślōnskij armiji były ôddziały ze Dolnego i Gōrnego Ślōnska (wtynczos by sie pedziało „ze Ślōnska i ksiynstwa ôpolskigo”), Moraw, Wielkopolski. Byli tyż Bajerocy ze Złotoryje i trocha auslyndzkich nojymnikōw.
W bataliji Mōngołowie użyli dymnyj zasłōny, co dziynki nij zmylyły europejske wojsko. Jak part mōngolskigo wojska zaczōn udować, że sie cofie, to rycerstwo poszło za nim i ôddzielyło sie ôd infanteryje. Tatarzi wtynczos weszli miyndzy ôbie tajle, i pokōnali ich jedna po drugij.
Princa Hynryka Tatarzi chyciyli, jak prōbowoł uciec ze trzyma rycerzami. Utli mu gowa i paradziyli z niōm na włōczni pod murami Legnice.
