Ireneusz Borek: Ślōnsko godka
Skuli Dnia Mowy Ôjczystej prymiera niepublikowanego wiersza Ireneusza Borka “Ślōnskŏ godka“.
Ireneusz Borek narodziōł sie w Zobrzu, studiowoł polōnistyka a politologijo, robiōł na grubie, a ôd 35 lot miyszko na Bajerach. We 2020 roku debiutowoł ksiōnżkōm historyczno-przigodowōm “Dzieci Smoka“, ô przijaźni, miyłości, wojnie a Gōrnym Ślōnsku na przełōmie XIX i XX stolecio.
Ślōnsko godka
Choby piyrwy wiōnek na gowie moij starki
Choby fajfka starzika, co mu gasła ciyngiym
Choby u Bojdy przi piwie hajerōw pogwarki
Choby formōn Bōgdoł z cołkiym swym zaprzyngiym
Choby wieprzek w chlywiku i kōń przi ôbroku
Choby stary Gawynda, co tyroł w spodniokach
Choby wyspy zielōne naszych familokōw
Choby ciche „Ja…”, jednyj dziōłchy w krzokach
Tak sie rozlywo ôbroz dobrze znany
Zaczyno sie Ślōnsk, choby blank ôd nowa
I na nic sie już niy zdo, dropać stare rany
Czas w stargane kofry spōminki pakować
Nale coś pō nos ôstanie, roztōmili ludzie
Co Ślōnzokōw do kupy durch trzimie ôd środka
Przi klachach, przi chaji, we przaniu i trudzie
Nojpiykniejszo na świecie – nasza ślōnsko godka!
Po ślōnsku to rzōndzōm abo światłe Ślōnzŏ(cz)ki, abo te co inakszyj niy nauczōne, rest coby ich mieć za wybildowanych, gŏdŏ po polsku. Fraga ejźli tyn bruchteil styknie?