Familijŏ von Tiele-Winckler

Niyma to starŏ familijŏ; jedyn ze nojstarszych znanych czōnkōw ôd nij to bōł Franc Winkler, kery narodziōł sie w 1724 roku, a drugi to Johann Christian von Tiele, kery we pōłowie XVIII stoleciŏ przekludziōł sie z Berlina do Kurlandyje. Potōmni ôd nich – Waleska von Winkler i Hubert von Tiele – wziōnli ślub 7 listopada 1854 roku w Miechowicach. Pō miesiōncu wielgi fyrszt Meklymburgije przizwolōł im połōnczyć miana i wapyny. Ôd tego mōmyntu zaczynŏ sie historyjŏ familije von Tiele-Winckler. Bez XIX stolecie zrobiyli ôni kariera jak Rotschildy abo Rockefellery.

Jejich pałac bōł w Miechowicach i stamtōnd prŏcowali przi powiynkszaniu swojigo bogajstwa.

W 1866 ôd Henrika von Erdmansorfa kupiyli statek w Mosznyj, kery niyskorzij erbnōł ôd nich jejich nojstarszy syn Franc Hubert. Pałac wyglōndoł cołkym inakszyj aniżeli dzisiej. Franc przebudowoł go po ôgniu z lipca 1896 roku. Familijŏ przekludziyła sie do nowyj siedziby w 1901 roku, kaj ôstała do 1945.
Pałac wyglōndŏ choby z bojki i pōnoć skuli tego z Tiele-Wincklerōw sie lachali, iże sie zrobiyli nowobogajsko chałpa, a niy pałac. Wele pałacu je stohektarowy park, a za nim smyntŏrz ôd familije.

Ruiny pałacu w Miechowicach, fot. Grzegorz Kulik
Ruiny pałacu w Miechowicach, fot. Grzegorz Kulik

Niy idzie tyż niy spōmnieć ô Matce Ewie z Miechowic. Była ôna modszōm siostrōm ôd Franca Huberta, a cołke swoje życie pōmŏgała chorym i biydnym. Cołki swōj majōntek wydŏwała na pōmoc potrzebujōncym, a wedle woli jij ôjca, co rok dwa tysiōnce szły na ausflug, coby dychła. Działała niy ino w Miechowicach, bo stawiała dōmy dlŏ bezdōmnych w Norwegiji, Egipcie, Syryji, Chinach, Indyjach, Gwatymali i na Wyspach Salōmōna. Umrziła 21 czerwca 1930 roku, a na grobie ôd nij je ino napisane Ancilla Domini 1866-1930 (Sużebnica Pańskŏ 1866-1930).

Dalszŏ tajla artykułu niżyj

Dej pozōr tyż:  Na gōrnoślōnskich szportplacach, 16.03.2025

Ôba pałace doznały ciynżkich zniszczyń w 1945 roku. Miechowicki bōł cołkym spŏlōny, a w 1954 roku to co ôstało, było wysadzōne w luft. W Mosznyj ruske wojŏki spŏlyli dokumynty ôd familije, a ôbrŏzy wytli z rōm i użyli do przikryciŏ taboru. Wytrzaskali tyż zdrzadła, a w kaplicy zrobiyli masztalnia.
Dzisiej Pałac w Mosznyj je srogōm atrakcyjōm turystycznōm. W Miechowicach bez lata stoły ino kōncki rujin, a niydŏwno zaczło sie ôdnŏwianie ôficyny i ôna mŏ być ôtwartŏ do zwiydzaniŏ.

Richtich ślōnskŏ arystokracyjŏ

Tiele-Wincklery byli richtich ślōnskōm arystokracyjōm, a dowody sōm dwa. Rŏz, że w 1907 roku byli przeciwni pruskimu ôrdōnkowi ô ekspropriacyji, kerŏ była krokym we polityce germanizacyje wschodnij tajle Prus. Franc Hubert w Landtagu stoł po strōnie Polŏkōw i Ślōnzŏkōw. Matka Ewa zaś we swojich wierszach pisała po niymiecku ô podziale Ślōnska miyndzy Niymcy i Polska. Deklarowała, że u nij plac sie znojdzie dlŏ kożdego, niyważne jakŏ bydzie jego nŏrodowość. To nojlepij pokŏzuje, że realia swoje, a stolica swoje. Kejś bōł to Berlin, a terŏzki Warszawa.

Werci sie pamiyntać ô Tiele-Winklerach. Dyć bez nich Gōrny Ślōnsk by niy bōł tym czym je terŏzki, a nojbarzij chyba dziynkować muszōm Katowice, bo jakby sie ta familijŏ tam niy wkludziyła, to pewnikym by były wsiōm kajś z boku GÔP. Ale to je już tymat na inkszo ôsprŏwka.

Ôdnowiōno ôficyna pałacu w Miechowicach, fot. Adrian Tync / Wikimedia Commons
Ôdnowiōno ôficyna pałacu w Miechowicach, fot. Adrian Tync / Wikimedia Commons

Społym budujymy nowo ślōnsko kultura. Je żeś z nami? Spōmōż Wachtyrza

Tumacz, publicysta, popularyzatōr ślōnskij mŏwy. Autōr Korpusu Ślōnskij Mŏwy, ślōnskich przekładōw „A Christmas Carol” Charlesa Dickensa, „Dracha” Szczepana Twardocha, „Le Petit Prince” Antoine de Saint-Exupéry'ego i „Winnie-the-Pooh” A. A. Milne, jak tyż ger kōmputrowych Euro Truck Simulator i American Truck Simulator. Laureat Gōrnoślōnskigo Tacyta za rok 2018.

Śledź autora:

Ôstŏw ôdpowiydź

Twoja adresa email niy bydzie ôpublikowanŏ. Wymŏgane pola sōm ôznŏczōne *

Jakeście sam sōm, to mōmy małõ prośbã. Budujymy plac, co mŏ reszpekt do Ślōnska, naszyj mŏwy i naszyj kultury. Chcymy nim prōmować to niymaterialne bogajstwo nŏs i naszyj ziymie, ale to biere czas i siyły.

Mōgliby my zawrzić artykuły i dŏwać płatny dostymp, ale kultura powinna być darmowŏ do wszyjskich. Wierzymy w to, iże nasze wejzdrzynie może być tyż Waszym wejzdrzyniym i niy chcymy kŏzać Wōm za to płacić.

Ale mōgymy poprosić. Wachtyrz je za darmo, ale jak podobajōm Wōm sie nasze teksty, jak chcecie, żeby było ich wiyncyj i wiyncyj, to pōmyślcie ô finansowym spōmożyniu serwisu. Z Waszōm pōmocōm bydymy mōgli bez przikłŏd:

  • pisać wiyncyj tekstōw
  • ôbsztalować teksty u autorōw
  • rychtować relacyje ze zdarzyń w terynie
  • kupić profesjōnalny sprzynt do nagrowaniŏ wideo

Piyńć złotych, dziesiyńć abo piyńćdziesiōnt, to je jedno. Bydymy tak samo wdziynczni za spiyranie naszego serwisu. Nawet nojmyńszŏ kwota pōmoże, a dyć przekŏzanie jij to ino chwila. Dziynkujymy.

Spōmōż Wachtyrza