Tychy: finisaż wystawy “Czas nieutracony”

Zapraszamy po raz ostatni, aby odnaleźć tyski czas nieutracony z fotografiami Barbary Kubskiej Zygmunta Kubskiego.

Artystka opowie o inspiracjach płynących ze zbioru fotografii jej dziadka, Zygmunta Kubskiego, który dokumentował budowę Tychów. Podzieli się osobistymi historiami oraz dylematami towarzyszącymi pracy z archiwum. Poznamy kulisy powstania ekspozycji oraz poprzedzającej ją książki pt. „Miasto, fotografia, archiwum” (2020). Porozmawiamy o tym, dlaczego warto zaglądać do archiwalnych zbiorów fotografii i jak ważne jest przepisywanie historii wciąż na nowo przy ich pomocy.

On fotografował budowę Tychów od 1954 roku do lat osiemdziesiątych. Ona sięga do archiwum jego zdjęć współcześnie. Dziadek i wnuczka. Pracownik sektora budowlanego i artystka wizualna.

 Barbara Kubska skupia uwagę na człowieku, patrzy na miasto jak na dom, nie tylko jak na projekt urbanistyczno-architektoniczny. Wybiera fotografie, z którymi twórczość Zygmunta Kubskiego nie jest kojarzona – nie mają znamion dokumentacji technicznej. Nie tyle przedstawia obrazy, co sposób patrzenia na nie.

Dalszŏ tajla artykułu niżyj

Barbara Kubska (1986) – artystka wizualna, posługująca się w swoich projektach artystycznych głównie fotografią, instalacją oraz obiektami. Absolwentka i wykładowczyni Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach. Obroniła dyplom w Pracowni Grafiki Książki oraz Pracowni Fotografii (2011). Członkini Fundacji Kultura Obrazu. Współpracuje z Muzeum Miejskim w Tychach od 2016 roku, kiedy zrealizowała wystawę oraz książkę wchodzące w dialog z fotografiami Stanisława Gadomskiego. Jej zainteresowania pozostają w kręgu rodzinnych historii – wspomnień i wyobrażeń, których łącznikiem jest często miejsce. W 2020 roku nakładem ASP w Katowicach ukazała się jej książka „Miasto, fotografia, archiwum”, bazująca na fotografiach Zygmunta Kubskiego ze zbiorów Muzeum Miejskiego w Tychach.

Dej pozōr tyż:  Tychy: Dwie dekady Atomówek

więcej o książce „Miasto, fotografia, archiwum”: https://muzeum.tychy.pl/produkt/miasto-fotografia-archiwum/

Zygmunt Kubski (1921–2008) – fotograf, amator. Wywodził się z majątku ziemskiego Winnica w wielkopolskim Trzemesznie (w czasie wojny zajętym przez wojsko niemieckie, po wojnie rozparcelowanym). Po utracie ziemi przeniósł się do Szczecina, gdzie podjął pracę w Centrali Materiałów Budowlanych. Tam po raz pierwszy zetknął się z budownictwem, tam też poznał Annę Sklepińską (przybyłą spod Lwowa), z którą wziął ślub w 1949 roku. Następnie zatrudnił się w Przedsiębiorstwie Budownictwa Miejskiego, które w 1954 roku skierowało go do budowy Tychów w ramach powołanego Zjednoczenia Budownictwa Miejskiego – Nowe Tychy. Początkowo pracował jako dyspozytor w ZBM, a na początku lat 60. został kierownikiem Międzyzakładowego Klubu Techniki i Racjonalizacji. Fotografował budujące się miasto – dokumentował etapy budowy miasta, powstawanie osiedli B, C, D, E, F, M, N i O, technologię budowy, m.in. system 540 i W–70, obiekty zaplecza poligonowego, budowlanego, bazę transportową, sprzęt budowlany, miasteczko barakowe oraz zagospodarowanie terenu i nowoczesną architekturę. Rejestrował organizację życia społecznego mieszkańców, wydarzenia i zjawiska kulturalne. Zmarł w Tychach. W zbiorach Muzeum Miejskiego w Tychach zachował się bogaty zbiór jego fotografii z lat 1954–1980.

Tychy (1951) – choć mają długą historię, pełne prawa miejskie otrzymały dopiero w 1951 roku. Po rozpoczętej wówczas rozbudowie miały zapewnić bazę mieszkaniową dla osób zatrudnionych w przemyśle ciężkim i wydobywczym w okolicznych miejscowościach. Pierwsze osiedle, oznaczone literą A, zostało zaprojektowane przez Tadeusza Teodorowicza-Todorowskiego. Kolejne wpisują się w koncepcję generalnych projektantów miasta, Kazimierza Wejcherta i Hanny Adamczewskiej-Wejchert. Plan urbanistyczny opierał się na krzyżu kompozycyjnym: oś północ–południe miała łączyć tereny Parku Północnego z lasem paprocańskim, oś wschód–zachód pokrywała się z przebiegiem wykopu kolei średnicowej. Osiedla reprezentują różne style architektoniczne (od socrealizmu do postmodernizmu), ich nazwy odpowiadają kolejnym literom alfabetu.

Dej pozōr tyż:  Lędziny: wystawa na zakończenie projektu "Szłapcugiym bez Gruba"

Wystawa jest realizowana w ramach Stypendium Marszałka Województwa Śląskiego w dziedzinie kultury.

data: 30 września 2022 (piątek), godz. 18.00
miejsce: Muzeum Miejskie w Tychach, Stary Magistrat, pl. Wolności 1, Tychy
gościni: Barbara Kubska
prowadzi: Ewelina Lasota

zapisy: 887 450 212 (także SMSem), g.oleksy@muzeum.tychy.pl
wstęp wolny
więcej:
https://muzeum.tychy.pl/wydarzenie/barbara-kubska-zygmunt-kubski-czas-nieutracony-3/

czas trwania: 14 maja–30 września 2022
miejsce: Muzeum Miejskie w Tychach, Stary Magistrat, pl. Wolności 1, Tychy
wstęp wolny

wystawa czynna:
wtorek, środa: 9.00–15.00
czwartek, piątek, sobota: 10.00–19.00

 kuratorki: Barbara Kubska i Ewelina Lasota
identyfikacja wizualna: Katarzyna Wolny-Grządziel
koordynacja produkcji: Dorota Kordys
produkcja: NB Reklama Krystian Banik, RAPPID, Tomasz Lis
konsultacja: Barbara Kopia
program edukacyjny: Anna Kura
promocja: Agnieszka Woszczyńska, Gabriela Oleksy

Społym budujymy nowo ślōnsko kultura. Je żeś z nami? Spōmōż Wachtyrza

Ôstŏw ôdpowiydź

Twoja adresa email niy bydzie ôpublikowanŏ. Wymŏgane pola sōm ôznŏczōne *

Jakeście sam sōm, to mōmy małõ prośbã. Budujymy plac, co mŏ reszpekt do Ślōnska, naszyj mŏwy i naszyj kultury. Chcymy nim prōmować to niymaterialne bogajstwo nŏs i naszyj ziymie, ale to biere czas i siyły.

Mōgliby my zawrzić artykuły i dŏwać płatny dostymp, ale kultura powinna być darmowŏ do wszyjskich. Wierzymy w to, iże nasze wejzdrzynie może być tyż Waszym wejzdrzyniym i niy chcymy kŏzać Wōm za to płacić.

Ale mōgymy poprosić. Wachtyrz je za darmo, ale jak podobajōm Wōm sie nasze teksty, jak chcecie, żeby było ich wiyncyj i wiyncyj, to pōmyślcie ô finansowym spōmożyniu serwisu. Z Waszōm pōmocōm bydymy mōgli bez przikłŏd:

  • pisać wiyncyj tekstōw
  • ôbsztalować teksty u autorōw
  • rychtować relacyje ze zdarzyń w terynie
  • kupić profesjōnalny sprzynt do nagrowaniŏ wideo

Piyńć złotych, dziesiyńć abo piyńćdziesiōnt, to je jedno. Bydymy tak samo wdziynczni za spiyranie naszego serwisu. Nawet nojmyńszŏ kwota pōmoże, a dyć przekŏzanie jij to ino chwila. Dziynkujymy.

Spōmōż Wachtyrza