Tożsamość
Aleksander Lubina
Tożsamość
Tożsamość to jednakowość, albo podobieństwo.
Uważam, że jestem podobny do ludzi, którzy wierzą w te same prawdy, przestrzegają tych samych zasad, podobnie się zachowują. Jako osobny człowiek mówię językiem, który odróżnia mnie od innych grup etnicznych i od kultury dominującej. Określam się sam jako kogoś szczególnego, a jednocześnie podobnego do „bliskich” ludzi, do „mojej” grupy (etnicznej).
Dalszŏ tajla artykułu niżyj
„Dochodzenie do własnej tożsamości jest długą, mozolną pracą nad sobą, a trudności w kreowaniu swojego „ja” są konsekwencją istniejących warunków społecznych, które nie zawsze stwarzają możliwości do samorealizacji, bo nie są wolne od konfliktów i zagrożeń, napięć i sprzeczności. Uczymy się zaspokajać potrzeby poprzez wrastanie w świat norm społecznych i wartości kulturowych.1)
Największy wpływ na kształtowanie tożsamości górnośląskiej z założenia mają: myśliciele, pisarze, historycy, etnografowie, artyści, uczeni i przedstawiciele zawodów społecznego zaufania (prawnicy, politycy, nauczyciele, dziennikarze, architekci, a także duchowni) oraz ośrodki ich działania: media, ustawodawstwo, uniwersytety i inne instytucje edukacyjne, stowarzyszenia kulturalne i zawodowe, organizacje pozarządowe, placówki badawcze, towarzystwa naukowe, wydawnictwa.
Ludzie bez krytycznej świadomości posiadanego dziedzictwa i nieprzywiązani do tradycji nie są w stanie umacniać swej tożsamości.
Ponieważ myśliciele, pisarze, historycy, etnografowie, artyści, uczeni i przedstawiciele zawodów społecznego zaufania (prawnicy, politycy, nauczyciele, dziennikarze, architekci, a także duchowni) potrzebują ludzi, którzy się z nimi utożsamiają lub się z nimi nie zgadzają, to każdy z nas musi pracować nad swą tożsamością.
Górnoślązacy bezkrytycznie widzący swą odmienność w roladach, krupniokach, familokach i pontach, a nie umacniający swej tożsamości poprzez samodoskonalenie nie wzmacniają ani tożsamości osobistej ani etnicznej, ponieważ nie można powiedzieć, że jestem podobny do rolady, krupnioka lub familoka.
- W. Poznańska, Tożsamość jako element kultury pedagogicznej współczesnego wychowawcy, „Edukacja Dorosłych” 1995 nr 2, s. 64–65
