„Taki se tam łosprowki czyli Opowieści podsłuchane i niy yno po naszymu”

24 września 202426 września 2024 Regina Sobik 0 Kōmyntarzy

Tela sie ôstatnio godo ô naszej slōnski godce. Mōndrzi uczyni padajōm, że kożdy narod, żeby sie niy stracioł s mapy świata musi dbać ô swoj jynzyk i zwyczaje bo stwierdzōno, że połowa s 600 jynzykow świata moge zaniknōnć we ciōngu najbliższych dwu, trzech pokolyń. Wszyjscy wiymy ,że jynzyk ojczysty to tyn kierym godali nasze starziki. Majōnc na uwadze że dlo nas takim jynzykiym je slōnsko godka ôstał wydany tōmik kierego autorkōm je Regina Sobik „Taki se tam łosprowki czyli Opowieści podsłuchane i niy yno po naszymu” ilustrowany bez jej wnuczki zawiyro rozmańte ôsprowki podsłyszane kedyś za czasów młodości jak ôpisy downych zwyczajow czy świōnt .Kożdy czytelnik i tyn starszy i tyn młodszy znojdzie coś dlo sia a kto niy zno za bardzo slōnski godki może siōngnōnć do takigo mini słownika .”Taki se tam łosprowki czyli Opowieści podsłuchane i niy yno po naszymu” ôstały wydane bez Wydawnictwo św. Macieja Apostoła w Lublińcu . Pōniży prezentujemy wstęp do tōmiku, naszkryflany bez autorka ôroz wiersz i jedna s takich ôsprowek.

”Któż z nas będąc dzieckiem nie lubił czytać czy słuchać różnych legend, bajek czy opowieści, zwłaszcza tych ludowych, bowiem one, przekazując prawdę o człowieku, uczyły nas godziwego postępowania wobec innych ludzi, zwierząt czy też świata przyrody. Każda bowiem przypowieść uczy przyznawania się do winy, umiejętności przebaczenia, miłości, czy też autentycznej wiary. Tak to już jest, że takie opowieści z lat dziecinnych czy młodości, zakodowane w naszej pamięci, zostają na zawsze w nas. Nawet ja, będąc małym dzieckiem, jak gąbka wchłaniałam bajki i opowieści moich sąsiadek, znajomych, czy przypadkowo spotkanych ludzi, skoro okazji do ich słuchania było u nas, na Śląsku, bardzo dużo. Skubanie pierza, czy babcine bajki i opowiadania przed snem, to tylko niektóre z nich, na których wychowało się pokolenie moich koleżanek i kolegów. Same obserwacje zwyczajów i obrzędów też dało swoje i sprawiło, że dzisiaj – mając na uwadze współczesną rzeczywistość – chętnie wracam do nich, starając przelać na papier te, które zapamiętałam lub podsłuchałam. Najnowsze wynalazki współczesnej techniki nigdy nie zastąpią żywego słowa, przekazanego nam przez nasze babcie czy rodziców. Napisane językiem, jakim się „godało”w okolicach Rybnika, nabierają szczególnego znaczenia. Trzeba bowiem pamiętać i przekazywać młodemu pokoleniu to, co może zaginąć, a co jest cząstką nas. Mam nadzieję że, Taki se tam łosprowki Opowieści podsłuchane, czy też zapamiętane z dzieciństwa tradycje i obyczaje, będą taką odskocznią od szarości dnia codziennego i spowodują, że nie tylko dorośli, ale młodzież, zechce zatrzymać się na chwilę nad kartkami tej książeczki. Zaś najmłodsi, chociaż częściowo, w formie bajki, poznają najważniejsze miejsca swojej i okolicznych miejscowości, jak i inne opowiadania oraz wierszyki.

Dej pozōr tyż: Krajobraz kulturowy Śląska. Grody, zamki, pałace – rycerze, arystokraci i kmiecie

Ucz mamulko swoji bajtle

Dalszŏ tajla artykułu niżyj