Stanisław Neblik: Studnia
2024.07.05
Studnia
Studnia na wasze na zegrodzie,
A doôbkoła cołko reszta:
Kibel tak wisi jak heresztant,
Durch prziwiōnzany na powrozie,
Pokrziwy, mlycze i kamelki,
Dwa szmaterloki, kopruch z muchōm.
Nad zapōmnianōm studniōm suchōm
Słyszeć ślimtani, lamynt wielki.
Tak sam sztyjc stoji, bez nadzieje
Na lepsze jutro, zmiana losu,
Że jeszcze wody gdo naleje.
Dyć, chocioż studnia niy mo głosu,
To kożdy czuje – je ji szkoda
Lot, kej w tej studni była woda.
Stanisław Neblik – Fojerman