Mirosław Syniawa: Śnik ô Kutzu
ŚNIK Ô KUTZU
Kejś mi sōm pōn Kutz śniōł sie i w śniku namŏwioł,
i napiyroł: „Weź kup se mojã ksiōnżkã nowõ!”.
Pytōm sie go: „Za wiela?”.
„Bezma darmo, sōm ôbŏcz. Jyn sztyrdziści złotych”.
„Wiela?! Musioł bych przedać wierzã przōd galŏty!
I to te na niedzielã!
Dyć to i sto strōn niy mŏ! Kajście to durkować
dali? Co? U Długosza bych ani pōłowã
za takõ ksiōnżkã niy doł.
Dōm wōm dwajścia, niy wiyncyj”. Ôn mi: „Trza sie cynić,
trza zarobić, beztōż jyj niy przedōm za mynij.
Dlŏ profituch jōm wydoł”.
Śnik sie skōńczōł, mie w gowie dwie liczby ôstały:
dwajścia, k tymu sztyrdziyści. Co by znaczyć miały?
Te pytanie mie morzi.
Autōnōmijŏ miała być w dwadziestym roku…
Chcioł mi pedzieć: „Doczkŏcie siy jyj, ty borŏku,
dyć lŏt dwajścia niyskorzij”?
Padōm se, jak nadarzi sie jyn przileżytość,
trza sie spytać, dyć prawiech w wiadōmościach czytoł,
że go już z nami niy ma.
Miyni czowiek, że czas mŏ, bezma wieczność całõ.
Potym już zaniyskoro. Wszyjsko, co ôstało,
to spisać jankōr w rymach.
Foto tytułowe: Tobiasz “Anorak” Koprowski, Wikimedia Commons
Mirosław Syniawa – urodzony 1958 w Chorzowie, tłumacz poezji światowej na język śląski (m.in. wierszy zebranych w tomie “Dante i inksi”), autor poezji po śląsku jak i prozy pisanej w języku polskim (“Nunquam Otiosus”), współautor “Gōrnoślōnskygo ślabikŏrza”.