Marcin Melon: Żōłte szlajfki na Ramblach
ŻŌŁTE SZLAJFKI NA RAMBLACH
abo
po jakymu Puidgemont niy szkyrtnoł do Gorzelika?
Drałuja prawie po Ramblach, larmo, klara świyci, zdo sie co wszysko je w nojlepszym porzōndku, nale niy, durś mōm gyfil, choby ftoś hangnoł we lufcie… Niy, żodyn smog, dyć to sōm barcelońske Ramble a niy Tychy-Żwakōw! Cosik inkszego hanguje we katalońskim lufcie, jakoś niypedziano szpana i take wylynkanie, coby tukej hned niy prziszło ku jakijś lagramynckij ôstudzie. Niydowno ôglōndali my ôbrozki z kijowskigo Majdana i ze Krymu, te, kere byli hań piyrwyj, ciynżko mieli poznać place, kaj jeszcze pora lot nazod żodyn niy myśloł ani ô takich chajach. Mōm nadzieja, co sie chachna, nale ciynżko ôdciepać ôd sia tyn gyfil, kej na co drugim balkonie wisi fana, na keryj stoi: „Independencia Si!” i inksze ausdruki ô katalońskij niypodległości, demokracji, godce i tożsamości. A naôbkoło tego wszyskigo, kaj byście niy wejrzeli, żōłte szlajfki, kere ryczōm, co Madryt mo wypuścić ze cuchthauzōw heresztowanych przōdzij liderōw katalońskigo ruchu niypodległościowego.
Eli kerymuś sie zdowo, co terozki napisza jak fest winszuja Katalończykōw niypodległości, abo nazdōm lagramynckim prawicowym gizdōm ze Madrytu, to fest sie chachnie. Niy moja zandkastla, niy moje bowidełka, my sam na Ślōnsku mōmy swoje utropy. Nale skuli tego, co Ślōnsk je fest podany na Katalonia, muszymy sztopnōnć na chwila i wejrzeć na ta Barcelona, coby spokopić, co je tak naprowdy louz. A jak już wejrzymy, to kożdy z nos uzno, co Katalończyki i Szpanioki to sōm fest pitome ludzie. Richtiś?
Toć! Kożdy wiy, co tak niy śmiy sie robić polityki. Carles Puidgemont (premiyr Katalonii, kery pitnoł, coby go Szpanioki niy wziynli do heresztu) musioł wiedzieć, co zaczym ôpowoży sie pedzieć cosik roz po głośnymu, to przōdzij musi to przegodać dwiesta razy po cichu we kuluarach, przi szolce whisky, coby być zicher, ku czymu możno prziś, kej już sie napocznie larmo. Eli tego niy wiedzioł, to po jakiymu niy szkyrtnoł do Jorga Gorzelika? Ślōnski lider gibko by mu wytuplikowoł, co my tukej tyż downo już mogli ciepnōnć hasło: „Wolny Ślōnsk, gorole raus, a terozki zoboczymy co sie dalij bydzie wyrobiać!” Niy zrobili my tego i niy zrobiymy, i cōłke szczynście, bo tak robiōm ino nojgorsze pofyrtańce i gupieloki. Co za pitomy chop musi być z tego Puidgemonta, pra? Nale co wtynczos musieliby my pedzieć ô szpaniolskim premiyrze Rajoyu? Dyć tyn chop tyż widzi te fany na ôknach i balkonach, widzi te żōłte szlajfki na cwitrach, oberhymdach i szaketach, widzi te naszprejowane ausdruki na borsztajnach i hasiokach. I co jymu sie zdowo? Co styknie pedzieć „No pasaran”? „Niy śmiycie”? I ôroz cōłkij katalońskij nacyji zrobi sie niypeć, pościōngajōm nazod swoje fany i pedzōm: „Jezderkusie, senior Rajoy, niy gorszcie sie, nōm sie cosik pokićkało we gowach. Terozki na szczynście już wiymy, co niy śmiymy, dobrze coście nōm pedzieli. Już wiyncyj niy bydzie sam godki ô niypodległości, ino sie niy nerwujcie na nos!”
Eli richtiś Rajoy myśloł, co ku tymu przidzie, to je richtiś jeszcze bardzij pitomy, jak tyn cōłki Puidgemont. Nale cosik mi godo, co to niy ô to sie rozchodzi. Jo myśla, co szpaniolskim politykōm blank niy rozchodzi sie tukej ô Katalonia, bo dobrze wiedzōm, co tego cugu już niy sztopnōm. Tak naprowdy to tukej szpil je ô to, co do kożdego polityka je nojważniyjsze: procynty poparcio kaj indzij.
Kej to spokopiymy to gibcij spokopiymy tyż logika polskich politykōw. Dyć to niy ma tak, co kożdy z nich je blank niy rod Ślōnzokōm, ino ône gibko porachowali wiela poparcio mogōm erbnōnć (abo potracić) kaj indzij, eli niy dajōm zwoli na nasze postulaty. No i terozki już wiymy, co prawdziwo utropa to niy je posłanka Dziukowo, Kaczyński i cōłko ta PiSowsko czelodka, ino polsko nacyjo, kero fest lynko sie kożdyj mniyjszości i beztōż weluje na te partyje, kere bydōm te mniyjszości tricować. I niy styknie zawelować przeciwko PiSowi, trza pomiyniać cōłki polski muster myślenio. I to je richtiś ciynżke, bo same tego niy szafnymy.
Marcin Melon – nowiniorz, felietōnista, rechtōr, Ślōnzok. Dwa razy wygroł konkurs na “Jednoaktōwka po ślōnsku”. Autor kultowej seryje ô “Kōmisorzu Hanusiku“.
Dalszŏ tajla artykułu niżyj
