Ligota Łabędzka 725 – sadzenie drzew Wielkim ze Śląska

Trwa wycinka drzew, szaleńczy wyrąb, bestialskie karczowanie.

Zabija się przyrodę i pamięć, usuwa się ślady kultury i resztki tożsamości.

Ligota Łabędzka to wieś rycerska na granicy Gliwic. Ligota to udokumentowany układ ruralistyczny i krajobraz kulturowy – to też wieś bez kanalizacji, gazu i szkoły. Maleńka wioseczka, zamieszkała po części przez Górnoślązaczki i Górnoślązaków, którym przez dziesięciolecia powtarzano, że godka jest prymitywna, że nie mają kultury, że są potomkami hitlerowców i ukryta opcja niemiecką.

W 2021 wieś nabrała znaczenia w planach urzędników, którzy postanowili ją dobić budową olbrzymiej fabryki. Okazuje się jednak, że ludzie maja dosyć poniżania i zaczynają mówić mocnym i mądrym głosem.

Dalszŏ tajla artykułu niżyj

Ludzi i drzewa należy szanować, dlatego znajomi z Ligota 725  Klubu Twórców Górnośląskich KARASOL, z grupy Łabędy nie fabryka oraz inni podzielający nasze podejście do przyrody, do ludzi, do cywilizacji – przeciwnicy cynicznego betonowania pamięci i natury posadzili 24 października 2021 w  moim ogrodzie sadzić drzewa Wielkich ze Śląska: Witelo, Karla Godulli, św. Jadwigi, św. Jacka, Grzegorza Gerwazego Gorczyckiego, Josepha von Eichendorffa, Gerharta Hauptmanna i Olgi Tokarczuk.

Uczestnicy spotkania zabrali do swych ogrodów drzewa, a do domów żołędzie z Ligoty, Łabęd, Łubowic i Helu (powiat pucki jest partnerem powiatu ziemskiego Gliwice).

Częścią spotkania był wykład prof. Rostropowicz o Górnym Śląsku, starożytnej Grecji, a przede wszystkim o Eichendorffie. Ligocianie zadeklarowali pomoc Łubowicom – bo mamy auta i niezbędne narzędzia i maszyny.

Dej pozōr tyż:  James Harries i Samuel Baron w Gostyni!

W szkole w pomieszczeniach sołectwa sołtys Arkadiusz Dzwonek przedstawił plan obchodów 725 lat Ligoty i rozmawialiśmy o wspólnych działaniach nowocześnie zwanych sieciowaniem.

Następne spotkanie 27 listopada 2021. Będą wiersze Stanika Neblika, pokaz ôblycynio Grzegorza Stachaka, monodram Hanny Szczęsnej-Kozik, a przede wszystkim wykład pani profesor Joanny Rostropowicz. Wtedy też ogłosimy konkurs o Eichendorffie. ( Tu zastrzeżenie – Covid może pokrzyżować nasze plany.)

W latach 2021 i 2022 oraz następnych z okazji 725 lat Ligoty Łabędzkiej przewiduję posadzenie drzew twórców, którzy pokazali, że Śląsk, jak każda ziemia, wydał na świat ludzi godnych naśladowania. Posadzimy także drzewa żywym ostoją nowoczesnej śląskości – zaczniemy od prof. Rostropowicz, Pejtra Długosza i Mirosława Neinerta. Kandydatury możecie nam podpowiadać – jest wiele Ślązaczek i wielu Ślązaków, którzy robią coś sensownego bez patrzenia na własne korzyści i bez lansowania się, a nie wszyscy są znani.

Zwróciłem się do znajomych w kraju i za granicą, aby sadzili drzewa Wielkich ze Śląska i pokazywali, że nie jesteśmy osamotnieni w prawie do naszego krajobrazu kulturowego.

Do naśladownictwa i/lub współpracy zapraszamy tych, którzy podzielają nasze spojrzenie na człowieka i przyrodę, na harmonię natury i cywilizacji.

 

Zdjęcia:

Chłopcy z Ligoty i Łabęd, którzy posadzili Silesiusa – drzewo przyszłości wyhodowane od żołędzia przez Mirosława Klimkiewicza;
Od prawej Sylwia Dudek, Anna Ciszewska, Joanna Jakóbik, Ginter Pierończyk, Irena Pierończyk, Andrzej Banasik, Gabriela Ochudlo, Marcin Ochudlo, Hildegarda Ochudlo, Rudolf Steuer, Marek Janik, Sylwester Olbrich, autor, w centrum: Mirosław  Klimkiewicz wręcza słonecznik pani prof. Rostropowicz
W tle pan Franciszek Brom

Społym budujymy nowo ślōnsko kultura. Je żeś z nami? Spōmōż Wachtyrza

Górnoślązak/Oberschlesier, germanista, andragog, tłumacz przysięgły; publicysta, pisarz, moderator procesów grupowych, edukator MEN, ekspert MEN, egzaminator MEN, doradca i konsultant oraz dyrektor w państwowych, samorządowych i prywatnych placówkach oświatowych; pracował w szkołach wyższych, średnich, w gimnazjach i w szkołach podstawowych. Współzałożyciel KTG Karasol.

Śledź autora:

Ôstŏw ôdpowiydź

Twoja adresa email niy bydzie ôpublikowanŏ. Wymŏgane pola sōm ôznŏczōne *

Jakeście sam sōm, to mōmy małõ prośbã. Budujymy plac, co mŏ reszpekt do Ślōnska, naszyj mŏwy i naszyj kultury. Chcymy nim prōmować to niymaterialne bogajstwo nŏs i naszyj ziymie, ale to biere czas i siyły.

Mōgliby my zawrzić artykuły i dŏwać płatny dostymp, ale kultura powinna być darmowŏ do wszyjskich. Wierzymy w to, iże nasze wejzdrzynie może być tyż Waszym wejzdrzyniym i niy chcymy kŏzać Wōm za to płacić.

Ale mōgymy poprosić. Wachtyrz je za darmo, ale jak podobajōm Wōm sie nasze teksty, jak chcecie, żeby było ich wiyncyj i wiyncyj, to pōmyślcie ô finansowym spōmożyniu serwisu. Z Waszōm pōmocōm bydymy mōgli bez przikłŏd:

  • pisać wiyncyj tekstōw
  • ôbsztalować teksty u autorōw
  • rychtować relacyje ze zdarzyń w terynie
  • kupić profesjōnalny sprzynt do nagrowaniŏ wideo

Piyńć złotych, dziesiyńć abo piyńćdziesiōnt, to je jedno. Bydymy tak samo wdziynczni za spiyranie naszego serwisu. Nawet nojmyńszŏ kwota pōmoże, a dyć przekŏzanie jij to ino chwila. Dziynkujymy.

Spōmōż Wachtyrza