Jeżeś ty chop, Hubercie Morysie?

Jeżeś ty chop, Hubercie Morysie? – jednoaktówka grana przez Hannę Szczęsną-Kozik

Hanna Szczesna-Kozik gra Górnoślązaczkę, którą Hubert morys na randce w ciemno pyta: „A poradzicie Wy to warzyć?” Ona przecież o tym napisała w anonsie:

„ On sie mie  pyto, eli jo poradza warzyć?

On sie mie pyto!

Dalszŏ tajla artykułu niżyj

Rynka mi sam na… na noga położył, w ślypia mi tak wejrzoł… niy powiym, niy powiym, we oczyntach mo takie djobołki, takie, takie, hmmm! Muzyka gro, no niych  bydzie, iże to muzyka, a on się tak przybliżył do mie, rynka położył, wejrzoł mi w ślypia i sie mie pyto: A poradzicie Wy to warzyć?

No niych go! No do piyrona jasnego! No niych go, tego gizda istnego!

No, kurde, chopie, dyć żech to napisała w tyj anonsie:

Znakomicie gotuję!

Te półdrzistki z luftu urosły? Mamulka mi warzy abo oma? Możno to ode fast foodu? Na, ja – ode fast foodu… jo i fast food!

Niyrada cygania. Godom prowda. A co mi tam.

Napisałach prowda:

Blondynka, obdarzona sowicie, lat 38, niezamężna, znająca języki, melomanka, wysportowana, uwielbiająca podróże, znakomicie gotująca…

No, napisałach, napisałach: znakomicie gotująca. Wszyjsko, coch napisała to richtig prowda.”

Tekst:  Aleksander Lubina;

Muzyka: Wenancjusz Ochmann;

Reżyseria i scenografia: Hanna Szczęsna-Kozik i/lub Aleksander Smoliński;

Scenografia: Mieczysław Kozik i/lub Aleksander Smoliński;

Dej pozōr tyż:  Paryż – wizytówka domu von Choltitza

Prapremiera miała miejsce się jesienią 2017 w Miejskiej Placówce Muzealnej w Mikołowie, z wstępem pana Wojciecha Szwieca:

Następnie gościnnie  na deskach Teatru Korez w Katowicach, w ŚTZN i XLO Katowice, oraz w MDK Gliwice.

Patronat: Karasol – Klub Twórców Górnośląskich.

Izabela Paskuda o jednej z interpretacji napisała:

(…) „Dodam, jeszcze iż jak śląskiej gwary nie lubię i nie rozumiem to tym razem się złamałam. (…) „Jeżeś ty chop, Hubercie Morysie?” nieco rozpaczliwie zadaje sobie pytanie dojrzała już, bohaterka monodramu. To jak, stawiane odwieczne pytanie – kocha? – nie kocha? – czy kochać będzie? – czy to ten jedyny? Ale taki prawdziwy mężczyzna, swój, chop. Swoista randka w ciemno, niepewność i nadzieja, że teraz właśnie spełni się miłość prawdziwa. W spektaklu w rolę śląskiej frelki wciela się brawurowo Hanna Szczęsna-Kozik aktorka Teatru Magazyn z Młodzieżowego Domu Kultury w  Gliwicach. W kameralnym widowisku ze swobodą, przedstawia potężny wachlarz kobiecych cech, emocji, uroku i temperamentu, a naturalny język śląski w ustach Hanny mieni się setką barw i odcieni. Hanna Szczęsna-Kozik posiada wielkie, osobiste koło entuzjastów i wielbicieli jej aktorskich kreacji, a ta jest szczególnie ważna w artystycznym dorobku artystki. Monodram w  pięknym, dosadnym śląskim języku został skrojony specjalnie dla pani Hanny, z wyczuciem kobiecej natury, wnikliwą obserwacją tematu i poczuciem humoru przez Aleksandra Lubinę. Autor przedziera się przez tajemnice kobiecego serca, emocji i namiętności. Z widzem natomiast prowadzi dyskurs i zadaje pytanie czy śląska dziewczyna może wyłącznie zakochać się szczęśliwie w chłopaku ze śląska?”

Dej pozōr tyż:  Ludwik Manfred Lommel (1891–1962) - śląski artysta z humorem w tle

(zachowana pisownia oryginalna)

Społym budujymy nowo ślōnsko kultura. Je żeś z nami? Spōmōż Wachtyrza

Górnoślązak/Oberschlesier, germanista, andragog, tłumacz przysięgły; publicysta, pisarz, moderator procesów grupowych, edukator MEN, ekspert MEN, egzaminator MEN, doradca i konsultant oraz dyrektor w państwowych, samorządowych i prywatnych placówkach oświatowych; pracował w szkołach wyższych, średnich, w gimnazjach i w szkołach podstawowych. Współzałożyciel KTG Karasol.

Śledź autora:

Ôstŏw ôdpowiydź

Twoja adresa email niy bydzie ôpublikowanŏ. Wymŏgane pola sōm ôznŏczōne *

Jakeście sam sōm, to mōmy małõ prośbã. Budujymy plac, co mŏ reszpekt do Ślōnska, naszyj mŏwy i naszyj kultury. Chcymy nim prōmować to niymaterialne bogajstwo nŏs i naszyj ziymie, ale to biere czas i siyły.

Mōgliby my zawrzić artykuły i dŏwać płatny dostymp, ale kultura powinna być darmowŏ do wszyjskich. Wierzymy w to, iże nasze wejzdrzynie może być tyż Waszym wejzdrzyniym i niy chcymy kŏzać Wōm za to płacić.

Ale mōgymy poprosić. Wachtyrz je za darmo, ale jak podobajōm Wōm sie nasze teksty, jak chcecie, żeby było ich wiyncyj i wiyncyj, to pōmyślcie ô finansowym spōmożyniu serwisu. Z Waszōm pōmocōm bydymy mōgli bez przikłŏd:

  • pisać wiyncyj tekstōw
  • ôbsztalować teksty u autorōw
  • rychtować relacyje ze zdarzyń w terynie
  • kupić profesjōnalny sprzynt do nagrowaniŏ wideo

Piyńć złotych, dziesiyńć abo piyńćdziesiōnt, to je jedno. Bydymy tak samo wdziynczni za spiyranie naszego serwisu. Nawet nojmyńszŏ kwota pōmoże, a dyć przekŏzanie jij to ino chwila. Dziynkujymy.

Spōmōż Wachtyrza