Jak to się robi porządnie: Dziennik Anny Frank w Teatrze Nowym w Zabrzu

Koniecznie zobaczcie, DZIENNIK ANNY FRANK,  Erica-Emmanuela Schmitta, w  przekładzie: Jana Nowaka i reżyserii: Krzysztofa Prusa, ze scenografią: Marka Mikulskiego. Asystent scenografa: Maciej Mikulski, który także kapitalnie spektakl uwiecznił na fotografiach.

Grają fantastycznie: Anna Konieczna, Danuta Lewandowska, Jolanta Niestrój-Malisz, Renata Spinek, Grzegorz Cinkowski, Jarosław Karpuk, Jakub Piwowarczyk, Marian Wiśniewski.

W roli Anny Frank dwie debiutantki wyłonione na castingu: Julia Kuzber i Anna Nowak. Widziałem spektakl, w którym grała Annę Nowak – powiadam Wam, powiadam – rewelacja.

Skąd ten zachwyt? Jakie uzasadnienie tego zachwytu?

Dalszŏ tajla artykułu niżyj

Reżyseria Krzysztofa Prusa, jego urzeczywistniony zamysł,  to prostota pełna finezji, a prostota w sztuce, to artyzm, to zrozumienie słowa i jego znaczeń – wszystkich. Aktorzy cierpieli najprawdopodobniej podczas prób, bo Prus przekonał mich sobie tylko znanymi argumentami do konsekwentnej dyscypliny, do harmonii statyki z dynamiką, do ruchu w klatce, w klatce scenografii, w klatce scenografii zespolonej ze światłem, światłem mistrzów flamandzkich, których to mistrzów Prus wręcz cytuje. Aktorzy – naturalne posągi, jak tylko u Fidiasza, u Michała Anioła, u Caravaggio i Rodnia, ale nic z patetyczności, sama arcymistrzowska prostota. Kształt i światło, nierozłączne, jak to zawsze. Ruch i światło – jak to codziennie.  Ruch i bezruch i muzyka… Weber, Pachelbel, Bach, Wagner…

Zanim pójdziecie, to obejrzyjcie trochę obrazów mistrzów flamandzkich i posłuchajcie trochę wymienionych kompozytorów. Możecie też przypomnieć sobie Złodziejkę książek i i Czarną księgę.

Dej pozōr tyż:  Henryk Herud (1895–1955) – człowiek Załęża

Więcej nie mogę napisać, bo Dziennik Anny Frank już się dla Was zaczął… Trudno w to uwierzyć, ale tak jest.

 

Najbliższy spektakl 7 czerwca 2018.

Nie widziałeś, to zobacz

Ze strony Teatru Nowego w Zabrzu:

„Czy można wyobrazić sobie świat osobliwszy, bardziej hermetyczny od tego, który dzieje się w głowie dorastającej dziewczyny? Po powrocie z obozu w Auschwitz, Otto Frank, jedyny ocalały spośród członków ukrywającej we wspólnym mieszkaniu żydowskiej społeczności, odkrywa sekretny dziennik nastoletniej córki. Otto poznaje Annę, jakiej nie znał, zbuntowaną przeciw oschłości matki, dojrzewającą do bycia kobietą; poznaje na nowo siebie i swoich bliskich. Czy można wyobrazić sobie osobliwszy, bardziej hermetyczny świat od świata skazanych na bezczynność, niechcących pogodzić się z grozą zagłady dorosłych, trawiących lata na odprawianiu rodzinnych i towarzyskich rytuałów, dyskutujących w nieskończoność
o puszczaniu wiatrów skutkiem nadmiaru zjedzonej fasolki oraz o wyższości urody żołnierza w niemieckim mundurze od urody żołnierza w mundurze angielskim? (…)”

====================================================================

Linki:

http://teatrzabrze.pl/przedstawienia/dziennik-anny.html

https://www.facebook.com/profile.php?id=100008571005180&sk=photos&collection_token=100008571005180%3A2305272732%3A69&set=a.1797311883897828.1073741931.100008571005180&type=3

https://www.facebook.com/profile.php?id=100008571005180&sk=photos&collection_token=100008571005180%3A2305272732%3A69&set=a.1797315467230803.1073741932.100008571005180&type=3

 

Aleksander Lubina – germanista, andragog – zdobył wykształcenie w Polsce, Niemczech i Szwajcarii. Jest publicystą, pisarzem, tłumaczem, autorem programów nauczania, poradników i śpiewnika – był nauczycielem akademickim, licealnym, gimnazjalnym i w szkołach podstawowych oraz doradcą i konsultantem nauczyciel

 

Foto na górze: By Paweł JaNic [CC BY-SA 4.0] / Wikimedia Commons

Społym budujymy nowo ślōnsko kultura. Je żeś z nami? Spōmōż Wachtyrza

Ôstŏw ôdpowiydź

Twoja adresa email niy bydzie ôpublikowanŏ. Wymŏgane pola sōm ôznŏczōne *

Jakeście sam sōm, to mōmy małõ prośbã. Budujymy plac, co mŏ reszpekt do Ślōnska, naszyj mŏwy i naszyj kultury. Chcymy nim prōmować to niymaterialne bogajstwo nŏs i naszyj ziymie, ale to biere czas i siyły.

Mōgliby my zawrzić artykuły i dŏwać płatny dostymp, ale kultura powinna być darmowŏ do wszyjskich. Wierzymy w to, iże nasze wejzdrzynie może być tyż Waszym wejzdrzyniym i niy chcymy kŏzać Wōm za to płacić.

Ale mōgymy poprosić. Wachtyrz je za darmo, ale jak podobajōm Wōm sie nasze teksty, jak chcecie, żeby było ich wiyncyj i wiyncyj, to pōmyślcie ô finansowym spōmożyniu serwisu. Z Waszōm pōmocōm bydymy mōgli bez przikłŏd:

  • pisać wiyncyj tekstōw
  • ôbsztalować teksty u autorōw
  • rychtować relacyje ze zdarzyń w terynie
  • kupić profesjōnalny sprzynt do nagrowaniŏ wideo

Piyńć złotych, dziesiyńć abo piyńćdziesiōnt, to je jedno. Bydymy tak samo wdziynczni za spiyranie naszego serwisu. Nawet nojmyńszŏ kwota pōmoże, a dyć przekŏzanie jij to ino chwila. Dziynkujymy.

Spōmōż Wachtyrza