Z ôstatnij chwile: Na szpilplacu
Dziyń za dniym ucieko doś wartko. Kożdy je inkszy, ale tyż wszystki majōm coś do kupy.
Toż kożde rano trza sie gibko uwijać, wyrychtować, coby zdōnżyć ôdkludzić mało do przedszkola i ciś do roboty. Z bajtlym to je dycki roztōmańcie, nigdy nie wiym co bydzie, czy bydzie i ô co ślimtoł. Roz ô to, że klajd kiery narychtowałach je szpetny i bez to dzisioj do przedszkola niy idzie! Abo ô to, że nimo dugich wosōw jak mo jeji koleżanka i nikaj niy idzie.
Durś do roboty leca na ôstatni driker, a w łebie mōm jeszcze larmo.
Po przedszkolu musi być szpilplac, bo szpilplac je wele przedszkola. Jak sie robi w larmie we szkole, to na tym szpilplacu idzie sie richtik dychnyć. Bajtli tam je wele dwiesta, toż szum stromōw niy za fest mi zawodzo. Yno nikiere huśtaczki zgrzipiom to idzie i poczytać.
Dziecka zgłobiajōm, sujōm sie pioskym abo tyrajōm tam a nazod podłōg zasad, kiere yno ône znajōm.
Nojgorzij majōm bajtle, kiere sōm z mamulkami. Te boroki ni majōm pokoju. Niy mogōm lotać, spinać sie i hajować z kamratami. Mamulki zowzdy majōm narychtowane wilgłe taszyntuchy i glancujōm te małe gymby, a roz za razym styrkajōm im do nich jakeś maszkety, a niyroz i ôbiod.
Z fatrami bajtle majōm ekstra! Huśtajōm sie do luftu, mogōm skokać ze karasola, zgłobiać, jeś piosek. Niy muszōm mieć jaklōw ani czopek i mogōm mieć snople aż do karku.
Ôjce majōm tyż czas sie pogodać.
Dobrze, że niy umia fechtować do luftu jak ôjciec, bo moga sie na chwila dychnyć wele babōw, co wygibujōm sie na roztōmańtych grzipiōncych maszyneriach, ôd czego idzie pōnoć schudnyć i dowiedzieć sie fto, kaj, z kim i co wylywo.
Jeszcze gałka loda i do dōm, rychtować ôbiod.
Agnyszka Ôciypkowo
Agnieszka Snopek – Dziołcha z Leszczyn, ze Ślōnska. Rechtōrka, artystka, mamulka trojki bajtli. Baba swoigo chopa. Durch we szwōngu a dycki w gangu i na ôstatni driker. Godo, a ôstatnio i szkryflo.