Tłumy pożegnały Kazimierza Kutza, największego Ślązaka współczesności [ZDJĘCIA]

Kurtyna opadła, skończył się spektakl, skończyło się życie Kutza. Spektakularne życie. Wyżyte, wyciśnięte. Pełne pasji. Pełne.

Dużo po nim zostanie. Aż zazdrość bierze. Filmy, książki, słowa, uczynki. Sformatował Śląsk. Dał Śląskowi mit. Walter Benjamin pisał “Dopóki na świecie będzie choć jeden biedak, światu potrzebny będzie mit”. Śląscy biedacy dostali kutzowski mit, z którym dotychczas odważył się tylko śp. Michał Smolorz zmierzyć. Kutz zostanie z nami na lata. Kutza będziemy musieli przezwyciężyć.

Tymczasem jednak, kiedy wybiło południe, na cmentarzu w Katowicach, największy z nas, Ślązaków, skończył swoją ziemską podróż. Podróż w ogóle. Ze Śląska przez wszechświat, jakim jest kultura, wraca na Śląsk, gdzie gościnna śląska ziemia przyjmie go najczulej. I czule, z łzami w oczach pożegnało go kilka tysięcy osób.

***

Był największym z nas, Ślązaków. Jego wielkość nas zawstydzała, ale i dodawała sił.
Nauczył nas być Ślązakami – to nie są przesadne słowa. Część z nas wyleczył ze wstydu. Innych zaprowadził do megalomanii. Jeszcze inni za jego wzorem stali się prawdziwymi obywatelami.
***
Przebijał się z toporem przez gęsty las polskiego nacjonalizmu. Tłumaczył. Pouczał. Wykrzykiwał. Był największym orędownikiem sprawy śląskiej, choć na Śląsku od kilkudziesięciu lat nie mieszkał, a my sami, tu na miejscu, nie byliśmy w stanie ustalić między sobą, czym tak naprawdę jest ta sprawa śląska. On wiedział. Intuicyjnie, podskórnie, ale też intelektualnie.
***
Śląsk jest teraz jeszcze bardziej osierocony i osamotniony. Jeszcze szybciej Ślązaczki i Ślązacy będą musieli pobierać lekcje obywatelskiej i etnicznej dojrzałości. Tylko gdzie, tylko u kogo… Odpowiedź na te pytania wydaje się być teraz kluczowym wyzwaniem „po Kutzu”.

Dej pozōr tyż:  Henryk Herud (1895–1955) – człowiek Załęża

*Marcin Musiał (ur. 1988) – humanista zaangażowany, Ślązak, literaturoznawca, bloger “tylko burak nie czyta”, autor projektu ustawy o śląskim języku regionalnym i dwóch samorządowych programów dla śląskiej kultury, mieszka w Katowicach.

Społym budujymy nowo ślōnsko kultura. Je żeś z nami? Spōmōż Wachtyrza

Marcin Musiał (ur. 1988) – humanista zaangażowany, Ślązak, literaturoznawca, bloger “tylko burak nie czyta”, autor projektu ustawy o śląskim języku regionalnym i dwóch samorządowych programów dla śląskiej kultury. Współautor (razem z Moniką Rosą) książki "Kiedy umrze ślōnsko gŏdka". Na portalu Wachtyrz.eu pisze o swoich pasjach – Śląsku, literaturze, polityce i piłce nożnej. Pochodzi z Żor, mieszka w Katowicach.

Śledź autora:

Ôstŏw ôdpowiydź

Twoja adresa email niy bydzie ôpublikowanŏ. Wymŏgane pola sōm ôznŏczōne *

Jakeście sam sōm, to mōmy małõ prośbã. Budujymy plac, co mŏ reszpekt do Ślōnska, naszyj mŏwy i naszyj kultury. Chcymy nim prōmować to niymaterialne bogajstwo nŏs i naszyj ziymie, ale to biere czas i siyły.

Mōgliby my zawrzić artykuły i dŏwać płatny dostymp, ale kultura powinna być darmowŏ do wszyjskich. Wierzymy w to, iże nasze wejzdrzynie może być tyż Waszym wejzdrzyniym i niy chcymy kŏzać Wōm za to płacić.

Ale mōgymy poprosić. Wachtyrz je za darmo, ale jak podobajōm Wōm sie nasze teksty, jak chcecie, żeby było ich wiyncyj i wiyncyj, to pōmyślcie ô finansowym spōmożyniu serwisu. Z Waszōm pōmocōm bydymy mōgli bez przikłŏd:

  • pisać wiyncyj tekstōw
  • ôbsztalować teksty u autorōw
  • rychtować relacyje ze zdarzyń w terynie
  • kupić profesjōnalny sprzynt do nagrowaniŏ wideo

Piyńć złotych, dziesiyńć abo piyńćdziesiōnt, to je jedno. Bydymy tak samo wdziynczni za spiyranie naszego serwisu. Nawet nojmyńszŏ kwota pōmoże, a dyć przekŏzanie jij to ino chwila. Dziynkujymy.

Spōmōż Wachtyrza