Stanisław Neblik: Mgła
2021.09.19
Mgła
Stropiōny dychōm na krziżōwce drōg,
Kole mie wszyndzie pełno mgły,
Dyć puda cicho, podwiyl byda mōg,
Możno do kōnca swojich dni.
Choć je niypewny tyn mōj kożdy krok,
Bo przed ôczami yno ćma,
A z kożdym krokym jeszcze wiynszy mrok,
Pomału dalij depteć chca,
Bo wierza, wiater zdmuchnie w kōńcu mgła,
I sie na wieki straci już,
Ôpadnie, choćby jaki kurz.
I zejrza blyszczeć cudnie w słōńcu kaj,
Mōj tyn wyśniōny, piykny kraj –
Ślōnsk, co nareszcie bydzie fraj.
Fojerman
www.dykcjonorz.eu
Szumny Gedicht, bydzie mozno i Fraj jezli yntlich Ślōnzo(cz)ki bandōm ciōngnōńc za jedyn sztrang. Te 30-40% Ślōnzo(cz)kōw, to niyma Malo. Ino trza klapki z oczōw sciepac i niy iśc za markwiami, ftore sōm oferowane na sznurze WE zasiyngu wzdroku, trza sie dzierzec idei a niy kozdych 500+ „darowane” ze naszych kabzow bez Warszawa i jejich aparatczykow.
Piyknie