Rzeka

Dzisiaj zapraszam Państwa do kojącej (taką przynajmniej żywię nadzieję) lektury kolejnego wiersza gorańskiego poety Sadika Idrizi (w oryginale i przekładzie). Tym razem będzie to odległa podróż meandrami gorańskich rzek, nieodzownego elementu tamtejszych górskich pejzaży. Przyjemności!

Na zdjęciu: Adžijina (Čaljska) reka, 07.05.2020.
(Foto: Zulfo Muška)

Kim są Goranie dowiecie się z artykułu: https://wachtyrz.eu/natalia-dlugosz-kim-sa-goranie/

SADIK IDRIZI ALJABAK, ur. 1954 w Kruszewie (Kosowska Gora). Ukończył studia z zakresu literatury jugosłowiańskiej i języka serbskochorwackiego w Skopju, obronił doktorat na Uniwersytecie w Nowym Pazarze. Od 2003 roku jest związany z Uniwersytetem Prizreńskim, na którym w latach 2014-2018 sprawował funkcję prorektora. Był posłem w Zgromadzeniu Kosowa, a w latach 2004-2007 pełnił obowiązki Ministra Zdrowia we władzach Kosowa. Jest autorem ponad 30 prac z zakresu języka, literatury, folkloru i kultury, w których szczególne miejsce zajmuje lokalna, gorańska tematyka. Oprócz tego wydał tomiki poezji: Muhadžirluk (1997), Nepogodni išareti (2002), Drugo ime sna (2012), Antologija poezije Gore (2018), Gumno (2020), Rüyanin Öteki Adi (2020).

prof. UAM dr hab. Natalia Długosz – ur. 1978 r. w Grodzisku Wlkp. Z przekonania językoznawczyni, z zamiłowania slawistka, a zwłaszcza bułgarystka. Pracuję w Instytucie Filologii Słowiańskiej UAM w Poznaniu. Turystycznie pociągają mnie zwłaszcza regiony pogranicza. Prywatnie uwielbiam spotkania z ludźmi o podobnej wrażliwości, nade wszystko jednak cenię towarzystwo swoich dzieci oraz męża Piotra.