Prōzny dynkmal. Ô “Cokołach przechodnich” ôd Piotra Fuglewicza

Świyżo ksiōnżka, co robi przi regiōnalnym wrocaniu pamiyńci, ale tak, coby styknōńć i tym, kierzi dopiyro zaczynajōm ta przigoda, i inkszym, co zadanie dōmowe już ôdrobiyli? “Cokoły przechodnie. Życiorysy z pogranicza” ôd Piotra Fuglewicza stowo miyndzy blank lekimi spōminkami a rubymi biograficznymi słownikami i zbiyro czelodka ôsōb, ô kierych werci sie wiedzieć, bo sōm – z narodzynio, pōmiyszkanio abo roboty – nasi.

Sōm w nij ikōny gōrnoślōnskigo regiōnalizmu, co teroz już porzōnd pokazujōm sie w ôpracowaniach do dziecek i majoryntnych: von Reden, Baildōn, Godula abo Oskar Troplowitz. Sōm postacie polskij ôpcyji, ô kierych idzie pedzieć, że sōm już bezmała przepōmniane. Dyć mało fto prōmuje dzisio pamiyńć ô Arce Bożku abo Kazimierzu Gołbie – idzie ô nich co usłyszeć abo ino bez hasła-klucze, abo wcale. A miyndzy nimi stojōm postacie mało znane, idealne do szuflodki z ôdkryciami. Słyszoł fto ô Ernście Borińskim z Katowic i jego robocie przi prawach czornych Amerykōnōw? Jo niy, tak jak i ô Oszku, Matterze, Sallmanie i inkszych.

Nojwiyncyj mōm rod te rozdziały, co leko pływajōm miyndzy ludziami a czasami i swobodnie niesōm ôzprowki, kōnteksty i ciekawostki. Tak wyglōndo już piyrszy rozdzioł. W 1842 roku Gryzikōm rodzi sie dziouszka. Drab idzie miyszkać u Goduli, co robiōł u Ballestremōw, co przibyli z Piemōntu na Gōrny Ślōnsk i sam ôstali. A potym industryjo, von Reden i Baildon, co zakłodo gliwicko Königlich Preußische Eisenießerei – a 150 lot niyskorzij ta tradycyjo przejmujōm Gliwickie Zakłady Urządzeń Technicznych… To tak choby ciepnōńć kamiyń do wody i patrzeć, jak naôbkoło robiōm sie kōłka – jedne za drugim, coroz to dalij a dalij.

Dej pozōr tyż:  O „Tkoczach” – na gibko

Fuglewicz szyje swoja ôzprowka niciami z roztōmajtych szpulek i zeszywo stolecia, systymy, państwa i etniczności. Zbiyro pamiyńć, co je jedna – gōrnoślōnsko – ale niy jednako, niyprzistrzigniynto podug jednyj abo drugij ideologije. Niy ma to nojlepsze w tyj ksiōnżce?

Dalszŏ tajla artykułu niżyj

Dziynkujymy wydowcy za przisłanie ksiōnżki #współpracareklamowa

 

Społym budujymy nowo ślōnsko kultura. Je żeś z nami? Spōmōż Wachtyrza

ur. 1981 w Katowicach. Tumacz, pisorz, popularyzatōr ślōnskij godki. Spōłtwōrca serwisu.

Śledź autora:

2 kōmyntŏrze ô „Prōzny dynkmal. Ô “Cokołach przechodnich” ôd Piotra Fuglewicza

  • 29 grudnia 2022 ô 15:43
    Permalink

    Jedyn s tych buchōw ftore zdŏwŏ se być interessant, leider niy po ślōnsku wydany, co sprawiŏ na mie jaki sztuczny eindruck.

    Ôdpowiydz
    • 2 stycznia 2023 ô 19:39
      Permalink

      Tam jest też o Ślązakach-Niemcach, Ślązakach-Żydach, Ślązakach-Polakach i nawet o Ślazaku-Ukraińcu, to by wypadało o nich napisać w ich językach, pra?

      Ta książka jest o Śląsku dla wszystkich, którzy go budowali i budują. Można powiedzieć, że ją napisałem w opozycji do Śląska ino mojego placu i mojej klopszyangi. Ale nie wszystkie książki są dla wszystkich.

      Pozdrawiam
      Autor

      Ôdpowiydz

Ôstŏw ôdpowiydź

Twoja adresa email niy bydzie ôpublikowanŏ. Wymŏgane pola sōm ôznŏczōne *

Jakeście sam sōm, to mōmy małõ prośbã. Budujymy plac, co mŏ reszpekt do Ślōnska, naszyj mŏwy i naszyj kultury. Chcymy nim prōmować to niymaterialne bogajstwo nŏs i naszyj ziymie, ale to biere czas i siyły.

Mōgliby my zawrzić artykuły i dŏwać płatny dostymp, ale kultura powinna być darmowŏ do wszyjskich. Wierzymy w to, iże nasze wejzdrzynie może być tyż Waszym wejzdrzyniym i niy chcymy kŏzać Wōm za to płacić.

Ale mōgymy poprosić. Wachtyrz je za darmo, ale jak podobajōm Wōm sie nasze teksty, jak chcecie, żeby było ich wiyncyj i wiyncyj, to pōmyślcie ô finansowym spōmożyniu serwisu. Z Waszōm pōmocōm bydymy mōgli bez przikłŏd:

  • pisać wiyncyj tekstōw
  • ôbsztalować teksty u autorōw
  • rychtować relacyje ze zdarzyń w terynie
  • kupić profesjōnalny sprzynt do nagrowaniŏ wideo

Piyńć złotych, dziesiyńć abo piyńćdziesiōnt, to je jedno. Bydymy tak samo wdziynczni za spiyranie naszego serwisu. Nawet nojmyńszŏ kwota pōmoże, a dyć przekŏzanie jij to ino chwila. Dziynkujymy.

Spōmōż Wachtyrza