Joseph von Eichendorff: Godki nocy
Godki nocy
1
Fōrt ciche, bes kōńca blade niwy –
Ô, jak sie ciesza,
Tych wszyjstkich dolin i lasōw siwych
Ôd nich tōm samotnościōm!
Ino z miasta wros bijōm dzwōny
Bes drzew gałynzie we las,
Jelyń patrzi wylynkniōny
Potym śpi zaś w nocny czas.
Dalszŏ tajla artykułu niżyj
Las ôros zaszumioł strōmami
Pōłśpiōnc we skalny spad.
Pōnbōg idzie wiyrchami
I żygno tyn cołki świat.
2
W nocy rzyki łażōm w borze,
Niebo jasne, piykny raj
Śle nōm setne Szczyńść Wōm Boże,
Aż te lasy po sōm kraj
Szymrzōm cicho w głymbi, w dole.
Ino człek, tyn kamrat śmierci
Niy chce śnić ô tym, co kole
Na tyj cichyj łaski perci.
Przekłod: Ireneusz Borek
