Godka Klachuli, 27.03.1921
Wachtyrz prezyntuje ślōnske artykuły ze starych cajtōngōw przepisane do alfabetu ślabikŏrzowego. Trzeba je rozumieć we kōntekście historycznym i niy przedstawiajōm ône ôpiniji ôd redakcyje.
Moji Złoci!
No i juz po plebiscycie! Zdowało nōm sie, że to nigdy nie przidzie, a tu ani sie cłowiek nie spostrzegł, przisoł tyn wielki dziyń. Wygrać my wygrali, bo chnet wszystke wsi u nos głosowały za Polskōm. A choć tam Miymcy głosōw nabierali wiyncej, to nic nie szkodzi, bo jakby my ôdrachowali miglancōw (ymigrantōw) i wszystkich cudzych smykōw, co to dopiero ôd poru lot siedzōm, toby Miymcy i z głosami byli przepadli, jyno sie bardzo dziwōm tym ludziōm w tych dalszych krysach, co to wiynkszōm cyńściōm głosy za Miymcami dali, ale jak se kto pościele, tak sie wyśpi. My tu kole Rybnika, Pscyny, Katowic, Zobrzo i Bytōmia, Tarnowskich Gōr, Strzelec, Gliwic i Lublińca ôproc miast i poru głupich wsi chnet wszystke gminy mōmy za Polskōm i tez do Polski przidymy, a te pampōnie i te szymy niech przi jejich kochanym „faterlandzie” ôstanōm i niech tam do kupy z Miymcami z głodu zdychajōm, to nos ani nie parzi ani nie ziymbi.
Bardzo ciekawe rzecy sie dzioły, jak te miglance przijezdzały do nos. Bez niektore wsie jak przejezdzali, to wołali: „Hoch Deutschland”, a na to nasi chłopcy szkolni spuscali galoty i pokazowali, kaj ôni go se nosōm. Na niektōrych miglancach sie Miymcy abo ôszydzieli, bo jak jich witali „in der Heimat” i jak wołali „Hoch Deutschland” to ôni zawołali „Niech żyje Polska” i pokazuwali Miymcōm swoje „stojercetle”.
W gazetach swojich to Miymcy pisōm, że wygrali, a ze wsi pogibku uciekajōm, bo jak ymigrancio ôdjechali, to widzōm, iże gmina jak przedtym tak i teroz jest polsko i do Polski chce noleżeć. I u nos sie we wsi znodło dość takich zdrajcōw przechrztōw i ôsłōw, co choć Polokami sōm i po niymiecku tak godajōm, choćby dziecko, jak piersy rok do szkoły chodzi, to jednak głosowali za Miymcami. Bardzoch ciekawo, co mi tez moje znajōme z Ôzbarku, z Bobrku, z Maciejkowic i z inkszych wsi na to pedzōm, ize sie tam u nich tyla niymieckich głosōw nabierało. To musi coś w tym być, abo przekupstwo, abo tez wielke cygaństwo. Napiszcie mi jaknojpryndzej co wy ô tym myślicie.
Nie starōm sie tam bardzo ô tych zdrajcōw, bo sie ciesza, ize my jednak i tak wygrali, ale cłowieka może dopolać jak słyszy ize w niektōrych polskich wsiach tako kupa głosōw niymieckich sie nazbierało. Byle jyno ta koalicjo długo nie cekała, ino nōm pedziała, jaknojpryndzej pod wiela do Polski, a pod wiela do Miymcōw, coby my juz przeca roz wiedzieli, za cym my sōm i skōńcyło sie tu u nos te miymiecke pyskowanie.
Mojymu Pietrkowi abo nie w nos, ize szynki pozamykali i pado, że jak stary jest, tak jesce takego ôstrego i tuplowanego postu nie mioł. Ale psiojucha jednak jak sie dowiedzioł, ize my prześli, to tam kańś po zadku pōł kworty dostoł, tak prawie na kołtōna. No i zaroz mu było lepiej. Byda musiała na świynta kōniecnie sie ô coś wystarać do picio, bo do świyncynnika (kołoca), do sodry (wyndzōnki), do jajec, i do kełbasy kōniecnie musi być coś do zapłōkanio, a niech tez tam chłop coś mo, bo sie dość naharowoł w niedziela, jak tych chorych do głosowania zwoził do kupy z chłopcami. Toz życa wōm wszystkim wesołych i zdrowych świōnt. Pojedźcie se i popijcie dobrze, a potym w kościele śpiewejcie Alleluja i podziynkujcie Panu Bogu za zwyciynstwo.
Do widzynio
Wasza Rōźla Pyscycka.