Gliwicka stajnia, część trzecia
Aleksander Lubina
Gliwicka stajnia, część trzecia
Dalszŏ tajla artykułu niżyj
W roku 1945 fundamenty pod Politechnikę Śląską w Gliwicach położyli chemicy i architekci. Do dziś są to wiodące wydziały Politechniki Śląskiej.
Dobrze by było, gdyby absolwenci tejże Politechniki jako przedstawiciele zawodu zaufania społecznego dbali o swoją opinię i pozostawiali w Gliwicach świadectwo swojego rzemiosła i artyzmu, które z czasem świadczyć będą szacunku dla zastanego dziedzictwa i samych siebie oraz następców kształconych w cieniu Schabika.
Gliwice to miasto, gdzie widzimy budowle od stylu romańskiego przez Bauhaus do tzw. postmodernistycznego. Dziś jednak tematem jest przede wszystkim neogotyk ceglany, którego przykłady są liczne i znamienne dla dziejów miasta.
Dom przedpogrzebowy z roku 1903 zaprojektowany przez wiedeńskiego architekta Maxa Fleischera. Wykonawcą była firma budowlana Juliusa Scheera z Gliwic. https://www.google.com/maps/uv?pb=!1s0x471131b1e4e95185%3A0x3f3d097ca80f1ae6!3m1!7e115!4s%2Fmaps%2Fplace%2Fdom%2Bprzedpogrzebowy%2BGliwice%2F%4050.3032495%2C18.6931633%2C3a%2C75y%2C89.62h%2C90t%2Fdata%3D*213m4*211e1*213m2*211sAj9yPTIe4llw_z7O285q6Q*212e0*214m2*213m1*211s0x471131b1e4e95185%3A0x3f3d097ca80f1ae6%3Fsa%3DX!5sdom%20przedpogrzebowy%20Gliwice%20-%20Szukaj%20w%20Google!15sCgIgAQ&imagekey=!1e2!2sAj9yPTIe4llw_z7O285q6Q&hl=pl&sa=X&ved=2ahUKEwiv56S91Yb2AhXZuaQKHdRvBaQQpx96BAgkEAg
https://pl.wikipedia.org/wiki/Dom_przedpogrzebowy_w_Gliwicach
Katedra z roku 1899 w stylu neogotyckim (neogotyk ceglany), według projektu rodowitego bytomianina, prof. Heera, mieszkającego w Wiedniu. Prace budowlane wykonywali miejscowi rzemieślnicy. Wyposażenie wnętrza jest dziełem Zakładu Sztuki Kościelnej Buhla z Wrocławia. https://katedra.gliwice.pl/
Kościół św. Bartłomieja z roku 1911 w stylu neogotyckim na planie krzyża łacińskiego ale wieża jest zwieńczona hełmem w stylu neobarokowym (upodobnionym do hełmu dwu wież kościoła św. Marii Magdaleny we Wrocławiu. Projekt architektoniczny wykonał Ludwik Schneider z Wrocławia. http://bartlomiej-gliwice.pl/
Poczta z roku 1906 w w stylu historyzmu z dominacją elementów neogotyckich nawiązanie do średniowiecznej odmiany stylu zw. „pięknym”, który został upowszechniony w XIV w. dzięki działalności warsztatu architektonicznego Henryka Brunsberga na Pomorzu Zachodnim i w Brandenburgii. https://zabytek.pl/pl/obiekty/gliwice-gmach-poczty-glownej
Czerwona chemia z lat 1906-1907 w stylu neogotyckim została zbudowana jako siedziba Królewskiej Szkoły Budowy Maszyn i Hutnictwa, czyli Kōnigliche Maschinen Bau- und Hüttenschule. Projekt – radca budowlany Wilhelm Kranz, wykonawstwo: firma Georga Kuczory. Obecnie wydział chemii Politechniki Gliwickiej.
https://www.slaskie.travel/poi/3688/czerwona-chemia-w-gliwicach
Straż pożarna – Siedziba straży pożarnej w Gliwicach, lata 70. i obecnie. Zabytkowy budynek pochodzi z początku XX wieku i wpisuje się w charakterystyczną zabudowę miasta. Przypomnijmy sobie gmach poczty, czy zlokalizowany niedaleko strażnicy Wydział Chemii Politechniki Śląskiej. https://www.dawny-swiat.pl/2021/01/05/gliwice-pozostale-zdjecia/
„Zespół obiektów Straży Pożarnej został wzniesiony na przełomie XIX i XX w. Ich projekt został wykonany przez Adalberta Kelma, który wówczas pełnił funkcję radcy budowlanego. W pierwszej kolejności zostały wzniesione budynki w narożniku obecnych ulic Wrocławskiej i Banacha. Kolejne budynki wznoszono na początku XX w. według projektu Wilhelma Adalberta Otto Kranza (także radcy budowlanego Gliwic). „
Architekt: Adalbert Kelm
Zbudowano: XIX / XX w.
Zabytek: A/1375/88 27.09.1988
Oprac. Sabina Rotowska-Śpiewak, OT NID w Katowicach, 18-08-2017 r.
https://wroclaw.fotopolska.eu/1164317,foto.html?o=b43541&p=1
https://turystyka.gliwice.eu/wizytowki/300
Stajnie straży pożarnej: zbudowano w stylu harmonizującym z budynkiem straży pożarnej. W stajniach powstanie Centrum Kreatywności.
O nietrafionym projekcie architektonicznym pisano tu: https://wachtyrz.eu/gliwicka-stajnia/
Uważam, że należy rozpisać konkurs na projekt tego Centrum, a w komisji powinni zasiąść:
- Polskie Stowarzyszenie Architektów Polskich;
- architekci o wybitnym dorobku, jak. np. Tomasz Konior (Centrum Nauki i Edukacji Muzycznej „Symfonia”),;
- przedstawiciele gliwickiego środowiska urbanistów i architektów:
- pracownicy naukowo-dydaktyczni i studenci Politechniki Śląskiej – szczególnie pracownicy Wydziału Architektury zajmujący się kwestiami zabytków i dziedzictwa kulturowego Gliwic;
- specjaliści od IT w edukacji;
- specjaliści od tzw. trzeciego pedagoga, czyli przestrzeni uczenia się.
Otwarte pozostają wątpliwości:
– Czy nie należałoby przedstawić wyników badań, uzasadniających potrzebę takiego ośrodka i jego wykorzystania oraz źródła finansowania przez najbliższych powiedzmy 10 lat?
– Sama nazwa jest podejrzana Centrum Kreatywności, bo cóż to znaczy i dlaczego po łacinie? Co na to Ustawa o języku polskim? Centrum Kreatywności nosi znamiona możliwej manipulacji słowem. Modne jest teraz to pojęcie kreatywność. Takie argumentum ab populum (examples).
– Czy aby nie uszczęśliwia się studentów? Nie wmawia im się tego, że są twórczy? Bo jakież to działania studentów Politechniki Śląskiej godne nazwy Centrum Kultury Studenckiej Politechniki Śląskiej mają miejsce w istniejącym Mrowisku (Pal diabli, że tam szaro, smutno i akustyka fatalna). Co kreują studenci Politechniki w Mrowisku – w Centrum Kultury Studenckiej Politechniki Śląskiej? Chociaż mówi się, że Mrowisko to czas wolny. Czas wolny dla studentów, którzy przez 12 szkolnych lat nie mieli szans na opanowanie 7. i 8. kompetencji kluczowej. 1)
https://www.prawo.pl/akty/dz-u-ue-c-2018-189-1,69055843.html
– Czy studenci Politechniki zdobywają punkty za swą twórczość, za swoją kreację, np. Akademickim Zespole Muzycznym? I nie chodzi mi bynajmniej o punkty uwzględniane przy stypendiach, a raczej o punkty na wzór uczelni amerykańskich.
– Co z współdziałaniem i tym samym współodpowiedzialnością (modną partycypacją) studentów i adiunktów oraz doktorów Politechniki. I znów nie mówmy, że są PBLe, bo te są na zasadzie, zróbcie coś, co ktoś już założył i nazwiemy to kreatywnością. Nazywanie czegoś kreatywnością, twórczości nie wyzwala.
Temu projektowi Centrum Kreatywności kulturowo bliżej do budynku wydziału górniczego, czy automatyki, albo nowej chemii niż do Chemii czerwonej, której to potoczna nazwa mówi wiele o prawach rządzących w Gliwicach 2022.
Wszystko to trąci postsocrealistycznym smrodzikiem Gliwic. My was nauczymy, co to nowoczesność i piękno, no i dziedzictwo!
1) (7) Inicjatywność i przedsiębiorczość
Definicja:
Inicjatywność i przedsiębiorczość oznaczają zdolność osoby do wcielania pomysłów w czyn.
Obejmują one kreatywność, innowacyjność i podejmowanie ryzyka, a także zdolność do planowania przedsięwzięć i prowadzenia ich dla osiągnięcia zamierzonych celów. Stanowią one wsparcie dla indywidualnych osób nie tylko w ich codziennym życiu prywatnym i społecznym, ale także w ich miejscu pracy pomagając im uzyskać świadomość kontekstu ich pracy i zdolność wykorzystywania szans; są podstawą bardziej konkretnych umiejętności i wiedzy potrzebnych tym, którzy podejmują
przedsięwzięcia o charakterze społecznym lub handlowym lub w nich uczestniczą. Powinny one obejmować świadomość wartości etycznych i promować dobre zarządzanie.
Niezbędna wiedza, umiejętności i postawy powiązane z tą kompetencją:
Konieczna wiedza obejmuje zdolność identyfikowania dostępnych możliwości działalności osobistej, zawodowej lub gospodarczej, w tym szerszych zagadnień stanowiących kontekst pracy i życia ludzi, takich jak ogólne rozumienie zasad działania gospodarki, a także szanse i wyzwania stojące przed
pracodawcami i organizacjami. Osoby powinny również być świadome zagadnień etycznych związanych z przedsiębiorstwami oraz tego, w jaki sposób mogą one wywoływać pozytywne zmiany, np. poprzez sprawiedliwy handel lub przedsięwzięcia społeczne.
Umiejętności odnoszą się do proaktywnego zarządzania projektami (co obejmuje np. planowanie, organizowanie, zarządzanie, kierowanie i zlecanie zadań, analizowanie, komunikowanie, sporządzanie raportów, ocenę i sprawozdawczość), skutecznej reprezentacji i negocjacji oraz zdolności zarówno pracy indywidualnej, jak i współpracy w zespołach.
Niezbędna jest umiejętność oceny i identyfikacji własnych mocnych i słabych stron, a także oceny ryzyka i podejmowania go w uzasadnionych przypadkach.
Postawa przedsiębiorcza charakteryzuje się inicjatywnością, aktywnością, niezależnością i innowacyjnością zarówno w życiu osobistym i społecznym, jak i w pracy. Obejmuje również motywację i determinację w kierunku realizowania celów, czy to osobistych, czy wspólnych, zarówno prywatnych jak i w pracy.
(8) Świadomość i ekspresja kulturalna
Definicja:
Docenianie znaczenia twórczego wyrażania idei, doświadczeń i uczuć za pośrednictwem szeregu środków wyrazu, w tym muzyki, sztuk teatralnych, literatury i sztuk wizualnych.
Niezbędna wiedza, umiejętności i postawy powiązane z tą kompetencją:
Wiedza kulturalna obejmuje świadomość lokalnego, narodowego i europejskiego dziedzictwa kulturalnego oraz jego miejsca w świecie. Obejmuje ona podstawową znajomość najważniejszych dzieł kultury, w tym współczesnej kultury popularnej. Niezbędne jest rozumienie kulturowej i językowej różnorodności w Europie i w innych regionach świata oraz konieczności jej zachowania, a także
zrozumienie znaczenia czynników estetycznych w życiu codziennym.
Umiejętności obejmują zarówno wrażliwość, jak i ekspresję: wrażliwo i przyjemność z odbioru dzieł sztuki i widowisk, jak i wyrażanie siebie poprzez różnorodne środki
z wykorzystaniem wrodzonych zdolności. Umiejętności obejmują również zdolność do odniesienia własnych punktów widzenia w zakresie twórczości i ekspresji do opinii innych oraz rozpoznawania i wykorzystywania społecznych i ekonomicznych szans w działalności kulturalnej. Ekspresja kulturalna jest niezbędna do rozwijania twórczych umiejętności, które mogą być wykorzystywane w wielu sytuacjach zawodowych.
Dogłębne zrozumienie własnej kultury oraz poczucie tożsamości mogą być podstawą szacunku i otwartej postawy wobec różnorodności ekspresji kulturalnej. Pozytywna postawa obejmuje również kreatywność oraz chęć pielęgnowania zdolności estetycznych poprzez wyrażanie siebie środkami artystycznymi i udział w życiu kulturalnym.
Witom,
Czytom to o tych stajniach i automatycznie spominaj mi stajnie welczkowske ze hodowli koni od von Welczeck we Laband. To bouo cos’ o czym do dzisio sie opowiado – te lustra do koni itd, to niy legynda, to koniorze muszom wiedziec’. Konie i Welczeck to sie niy do rozdzielic’, odniego stadnina boua dobrze znano we coukyj Europie