Francek Fyrtok, 10.11.1920

Wachtyrz prezyntuje ślōnske artykuły ze starych cajtōngōw przepisane do alfabetu ślabikŏrzowego. Trzeba je rozumieć we kōntekście historycznym i niy przedstawiajōm ône ôpiniji ôd redakcyje.

List gōńczy!
Moji Kochani Czytelnicy! Smutno wiadōmość wōm musza ôznajmić: Francek Fyrtok zaginōn. Na wszystke strōny pytołech sie ô niego, ani dudu! Już cały tydziyń nie śpia i już ech sie spłakoł jak Ulitzka w Berlinie nad autōnōmijōm, ani rusz nie ma i niyma! Kaj tyn saperlajcki koleks mōgł sie podzieć?

Jo już z ôstatniego jego listu widzioł, że z nim jest coś nie richtig. Bredził trzi po trzi i czuć było z pisma gorōnczka. Ôtōż nojwiyncyj boja sie ô to, że biedaczysko kaj zmorz pod hołdōm albo w zawaliskach. Smykoł sie w Zobrzu hole Kōnkordyje, bo tam znaleziōno jego nowo fotografijo, co jōm tu dziś umieszczōm. Zaczōn też pismo do mnie pisać, ale go nie skōńczył. I to tam pod tōm hołdōm znaleziōno i przisłano mi. Tōż nie wiym i starōm sie, co sie z nim stać mogło. Kto wie czy go jake hajmatstrojery zobrske nie zabiły? Matko Bosko, aż cierpna na ta myśl!

Ale jeszcze prōmyk nadzieje mōm, bo mi pisali z Pszczyńskigo, że Fyrtok w niedziela przed W. Swiyntymi tańczōł w Tychach i ôpowiadoł, że sie na kermasz kajś wybiyro. Tōż Moji Ludkowie, poszukejcie tam dobrze u siebie, a jeśli go znojdziecie, kożcie zaaresztować i ekstracugym prziwieźcie do Bytōmia. Kasta zwrōca.

Dalszŏ tajla artykułu niżyj

Pisała też „Freiheit” berlińsko, iż w Berlinie za Ulitzkōm włōczył sie jakiś „Geborener Ôberschlesier” i wciōnż sie go pytoł: „farorzku, a wiela to zarobiyli na tej autōnōmiji?” Podobno Ulitzka kazał go zawrzić. Kto wie, czy to nie był Francek, bo ôn Ulitzce i w piekle pokoju nie do.

Mōj Francku drogi! Jeśli tyn „Steckbrief” mōj dojdzie do twych rōnk, uwijej sie do dōm, inaczej po Spieckerta zatelegrafuja, a tyn cie znojdzie.
Jeszcze roz prosza: szukejcie Fyrtoka i napiszcie kaj jest?

Stropiōny
Hanys Kocynder.