Fojerman: Ziguś a Richuś

2019.01.16

Ziguś a Richuś

podle A.Fredry „Paweł i Gaweł”

 

Ziguś a Richuś żyli po sōmsiedzku,

Ziguś na wiyrchu, a Richuś pod spodkym,

Ziguś spokojny, a cichy bōł dycko,

A Richuś mecheł, a szajbus ôkropny.

Robiōł bōł gōny, aż bez cało izba:

To pies, to hazok – miyndzy stoły, ryczki,

Lotoł, uciekoł, a robiōł kopyrtki.

W całej chałupie słyszeć było gizda.

Ziguś pysk trzimoł, dyć dłōżyj niy może,

Tōż sloz po schodach, a ciszyj być koże:

– Zocny panoczku, dyć ucisz sie trocha,

Bo niy poradza ani zmrōżyć ôka.

A tyn mu pado: – Sam mosz miedza –

U sia siedza.

Cōż mioł chłop robić? Zwyrtnōł sie bez słowa,

A czopka mocniyj naciōngnōł na głowa.

Dyć rano Richuś jeszcze charczy smacznie,

Ôroz z gipsdeki woda kapać zacznie.

Wyskoczōł z łōżka – lecieć na wiyrch mu trza.

Klupie. Zawrzyte.  A w dziurce ôd klucza…

Widzi… Niy wierzi: wody pełno izba!

Zigusia z wyndkōm widzi siedzieć, gizda.

– Cōż, chłopie, robisz? – A, ryby se chytōm.

– Dyć mie z gipsdeki woda leci rzykōm!

A Ziguś grzecznie: – Sam mosz miedza –

U sia siedza.

 

Z tego utworu prowda ta wyniko:

Coś kōmu wczora, ciebie czako dzisio.

Stasiek Neblik, ps.”Fojerman” – Ślōnzok, fojermōn na pynzyji, autor ksiōnżki ”Do rymu po naszymu, abo ślōnski miszmasz” a autor „Dykcjōnorza Godki Ślōnskij”, człōnek DURŚ.