Ewa Grzesik: Patrōnki baniorzy
Listopadowe dni nikerym kojarzōm sie z szarugōm, deszczym i wartkimi wieczorami. Jako, że robia na banie, to do mie je szczegōlny miesiōnc, bo 25 listopada je Katarzinki, patrōnki wszystkich kolejarzy, ale w tym dniu ôd jakigoś czasu w radiu i telewizorze słyszymy, że je to tyż Światowy Dziyń Misia, kiery w mediach robi w tym dniu nojwiynkszo kariera. Chocioż pszaja misiōm, to napisza sam trocha ô tych baniorzach, bo to je fach w moji famili z pokolynia na pokolynie.
Jako je tyż ta robota na banie? Je ôna fest ôdpowiedzialno, trza mieć pierōńskie dobre zdrowie, trza być dycki mōnter, no i niekiedy trefi iść w niedziala i świynta do roboty, a nocki tyż do lekkich nie noleżōm. Bo jako to godajum “kożdo noc mo sowja moc”. Te świynto wielkij rangi, skuli historii i przemian politycznych w naszym kraju ôbchodziło sie roztōmancie. Pamiyntōm czasy, jak to sami kolejorze nie wiedzieli kiedy tak naprowda majōm świyntować, bo jedni fajrowali drugo niedziela września, a inni 25 listopada. Dopiyro ôd jakigoś czasu ôbchodzymy te świynto wszyscy razym 25 listopada – w dziyń św. Katarzyny Aleksandryjskiej. Była to młodo frela, kiero fest przoła naszymu Pōnboczkowi i skuli tego została porwano przez rzymskich wojokōw, kierzy jōm maltretowali, głodzili i łōmali na kole, aż w końcu utli i głowa mieczym. Ôd nij śmierć musiała być szczególnie ciynżko, bo podczas torturōw nawrociło sie pora wojokōw. Jej oddanie i poświyncynie przipadło chyba baniorzōm i wziyli sie jōm za patrōnka.
W tym szczegōlnym dniu przekazuja najserdeczniejsze życzenia byłym i ôbecnym pracownikōm koleji. Tym, co prowadzōum ruch i czuwajōm nad bezpieczyństwym, dokryncōm kożdo śruba w torze, wymiyniōm żarōwka w semaforze, tym co wypartujōm ôczy jako kulo sie cug na mōnitorze i pani w biurze, co liczy nasze geltagi, maszynistōm, kōnduktorōm i kierownikōm cugōw i wszystkim inkszym służbōm, kiere sōm zwiōnzane z robotōm na banie, ale też tym, co swoje już zrobili i sōm już na zasłużoōnej pyndzyji. A nowym młodym pracownikōm zadowolenia i pasji we wykonywanym zawodzie, zrealizowania planōw i uznania ze strōny szefostwa, a wzajemny szacunek i bezpieczeństwo niech jest wyznacznikiem w prowadzeniu ruchu pociongōw, i żeby tak jak downij wedle bany szło sztelować zygary. Zaś wszystkim pasażerōm życza coby mieli trocha wyrozumiałości i cierpliwości skuli tych wszystkich remōntōw, co zamiast jechać cugiem muszōm kulać sie autobusami. Ale jak już to wszystko przetrwōmy, to powiymy, że było warto, bo chocioż pomału ale zmieniōmy sie z myślōm ô Wos.
Niech Św. Katarzyinka czuwo nad Wami w kożdyj godzinie Waszyj służby, a wartości jakimi sie kierowała – ôddanie i poświyncynie – były ôbecne w waszej robocie. A jo starym kolejarskim zwyczajym jaki je przi zdowaniu dyżuru życza Wōm dycki spokojnej i szczyńśliwej służby!
Dalszŏ tajla artykułu niżyj
Miyszkōm w Raciborzu, robia na banie fest, przaja tymu miastu i ślōnskej godce, mōm swoje lata, ôdchowane bajtle, a teroz sie chyciłach pisanio. Laureatka kōnkursu „Po naszymu, czyli po Ślōnsku” w 2017 roku o tytuł “Ślōnzoka Roku”. Jak mōm trocha czasu to ôdnowiōm jakeś stare meble.