Ewa Grzesik: Pakiet ôd Mikołaja
No i jest 6 grudnia. Dziyń, w kierym depce po chałupach Św. Mikołaj. Do nikierych wpadnie bez kōmin, inkszym nakładzie do fuzekli, a do mie przichodził dycki na wieczōr, ôbleczōny jak biskup, nawet z pastorałym, a w rynce trzimoł rōzga. Dzisiej w amerykańskim stylu idzie go trefić ôd samego rana na kiermaszach, hipermarketach, tanksztelach, w farbach reklamujōncej swoja firma. Czy sie go jeszcze dzisioj bajtle bojōm?
Pamiyntōm, że za bajtla ôd rana miałach wielkigo stracha, bez cołki dziyń, aż przidzie do mie, a im bliżyj było wieczora, to serce mi klupało coroz warcij, a kożde blinkniyncie, nawet brzdynkanie kluczōw sprawiało, że trzynsłach sie ze strachu. Cały dziyń przedeptywałach i chodziłach ôd ôkna do ôkna i wyglōndałach czy już nie idzie Świynty Mikołaj i czy prziniesie mi wszystko co żech sie tam w liście naszkryflała. Mono przidzie? Bo na fensterbrecie zostoł yno wōngiel, kierm był przicisnyty list, no i niebo tyż było takie jedyn roz czerwōne, to piernikōw zdōnżył już za tyla napiyc. Bołach sie, że dostana ôd niego wōngiel, chcioż dzisioj nie jedyn by taki geszynk chcioł dostać, abo jako dotacyjo do energije ôdnawialnej, abo dostana ôszkrabiny, bo byłach chachor, abo mi wyklupie rōzgōm po rzici za to, że nie umia rzykać. Ale jakoś dycki mie potraktowoł wyrozumiale i geszynk żech erbła. Roz yno mōj opa dostoł wyżymcigane, bo padałach że pił piwo, a oma mu zakozała i tak do przikładu tyn Świynty Mikołaj pokozoł mi, co sie stanie jak nie byda słuchać.
Za czasōw PRL-u w szkole chcieli nas przekonać do Dziadka Mroza i Śnieżynki, ale do mie durch 6 grudnia przichodził Świynty Mikołaj, a Dzieciōntko we wilijo. W inkszych dōmach geszynki nosił Gwiazdor, abo Aniołek, a nie downo słyszałach tako wersjo, że 6 grudnia do dōm przidzie Mikołaj, a na gwiazdka przidzie prawdziwy Mikołaj, tego to już richtig nie umia spokopić… No ale jak już byliscie bez cały rok grzeczni, nie snokwialiście za fest, nie szterowaliscie i nie gorszyli swoij familie, szefow i swoji połowice,
- parkowaliście w miejscach do tego yno wyznaczōnych i miyndzy tymi dwiyma piskami, a nie jak formōn pod karczmōm,
- nie ciepali marasu na zol, bo do hasioka nōm za daleko,
- zortowali hasie, szklo i bele co bez caly rok,
- sprzōntali po naszych milusińskich jak idymy na szpacyr do parku,
- kupowaliscie cetly na bana, autobus, a nie wskakiwaliscie do ôstatnich drzwiōw, bo mōno sie udo jechać fraj,
- słuchaliście mamy i taty, a nie tych gupot w telewizorze,
- dowocie pozōr na drodze na wegwajzry, tych co na kole jadōm i na pasach wiecznie stojōm żeby przelyż na drugo strōna,
- nie topili marasym w piecu, żeby smoga nie futrować,
to mono tyn Świynty Mikołaj Wōm co prziniesie.
Dalszŏ tajla artykułu niżyj
Tyn pakiet ôd Mikołaja to było coś zocnego, a najbardzij spōminōm ta wōń jak sie go ôtworzyło; wōń piernika pomiyszanego z jabkōma, pōmarańczōm, kiero za czasōw PRL-u była rarytasym, a miyndzy tym ôrzechy, bōnbōny. Tego żodno czara nie zastōmpi, nie kupicie w żodnym sklepie, a wiela nie kosztuje. Przekōnejcie sie ô tym sami jak wōnio pakiet ôd Świyntego Mikołaja.
Miyszkōm w Raciborzu, robia na banie fest, przaja tymu miastu i ślōnskej godce, mōm swoje lata, ôdchowane bajtle, a teroz sie chyciłach pisanio. Laureatka kōnkursu „Po naszymu, czyli po Ślōnsku” w 2017 roku o tytuł “Ślōnzoka Roku”. Jak mōm trocha czasu to ôdnowiōm jakeś stare meble.