Dziyń Ôjczystyj Mŏwy

Dzisiej 21 lutego, Dziyń Ôjczystyj Mŏwy. Fajruje sie go ôd 2000 roku ku pamiyńci Ruchu Mŏwy we Bangladeszu. Po tym, jak Brytyjŏcy wycŏfali sie Indyji, regiōn bōł potajlowany na dwa kraje: Indie i Pakistan. Pakistan skłŏdoł sie z dwōch czyńści: wschodnij i zachodnij, co miyndzy niymi było geograficznie dwa tysiōnce kilōmetrōw, a kulturowo lata świetlne. Na zachodzie gŏdało sie urdu, a na wschodzie po byngalsku. I chociŏż na wschodzie hned sto procynt ludzi tyj mŏwy używało, regyrōnek w Karachi uzdoł w 1948 roku, iże ôficjalnōm gŏdkōm bydzie ino urdu. Po poczōntkowych protestach, publiczne trefy i sebrania były zakŏzane. Chociŏż zakŏz durch fungowoł, sztudyńciŏ Uniwestytetu w Dhace wyszli na ulicã 21 lutego 1952 roku. Policyjŏ wziōnła dō nich strzylać i pŏru straciyło życie. Byngalskŏ mŏwa dostała ôficjalny status w roku 1956.

My, 21 lutego kożdego roku, niy ino spōminōmy zabitych tamtego dnia ludzi, co ino chcieli gŏdać po swojymu. Tumaczymy i eklerujymy, iże ludzke jynzyki to nasze bogajstwo, a niy problym, iże mŏwy ôd ludzi to nojlepsze nŏczynie zachowywaniŏ naszyj erbowizny.

Co dwa tydnie na świecie traci sie jedna gŏdka i biere ze sobōm cołkõ swojã kulturalnõ i intelektualnõ erbowiznã. Na świecie 40 procynt ludzi niy mŏ dostympu do edukacyje we mŏwie, co jij używŏ abo rozumiy.

Dej pozōr tyż:  Hans Kudlich. Prawda nie zna wieku. Wolność nie zna końca

Dyrechtorka Gyneralnŏ UNESCO Audrey Azoulay we swojij wiadōmości na tyn dziyń, pedziała: „Gŏdka to wiyncyj jak knif kōmunikacyje; to je warunek naszego czowieczyństwa. Nasze werty, nasze wierzynia, nasza tożsamość, sōm w niego wrażōne. To bez gŏdkã przekazujymy nasze doświadczynia, nasze tradycyje i naszã wiedzã. W rozmajtości gŏdek ôdbijŏ sie bogajstwo naszych usōndkōw i spusobōw życiŏ”.

Dalszŏ tajla artykułu niżyj

UNESCO używŏ tego dnia, coby dać pozōr na jynzykowõ rozmajtość i wielojynzykowość jako na integralne czyńści stałego rozwoju. W tym roku slogan Dnia Ôjczystyj Mŏwy to je „Nasze mŏwy, nasze atuty”.

Społym budujymy nowo ślōnsko kultura. Je żeś z nami? Spōmōż Wachtyrza

Tumacz, publicysta, popularyzatōr ślōnskij mŏwy. Autōr Korpusu Ślōnskij Mŏwy, ślōnskich przekładōw „A Christmas Carol” Charlesa Dickensa, „Dracha” Szczepana Twardocha, „Le Petit Prince” Antoine de Saint-Exupéry'ego i „Winnie-the-Pooh” A. A. Milne, jak tyż ger kōmputrowych Euro Truck Simulator i American Truck Simulator. Laureat Gōrnoślōnskigo Tacyta za rok 2018.

Śledź autora:

Ôstŏw ôdpowiydź

Twoja adresa email niy bydzie ôpublikowanŏ. Wymŏgane pola sōm ôznŏczōne *

Jakeście sam sōm, to mōmy małõ prośbã. Budujymy plac, co mŏ reszpekt do Ślōnska, naszyj mŏwy i naszyj kultury. Chcymy nim prōmować to niymaterialne bogajstwo nŏs i naszyj ziymie, ale to biere czas i siyły.

Mōgliby my zawrzić artykuły i dŏwać płatny dostymp, ale kultura powinna być darmowŏ do wszyjskich. Wierzymy w to, iże nasze wejzdrzynie może być tyż Waszym wejzdrzyniym i niy chcymy kŏzać Wōm za to płacić.

Ale mōgymy poprosić. Wachtyrz je za darmo, ale jak podobajōm Wōm sie nasze teksty, jak chcecie, żeby było ich wiyncyj i wiyncyj, to pōmyślcie ô finansowym spōmożyniu serwisu. Z Waszōm pōmocōm bydymy mōgli bez przikłŏd:

  • pisać wiyncyj tekstōw
  • ôbsztalować teksty u autorōw
  • rychtować relacyje ze zdarzyń w terynie
  • kupić profesjōnalny sprzynt do nagrowaniŏ wideo

Piyńć złotych, dziesiyńć abo piyńćdziesiōnt, to je jedno. Bydymy tak samo wdziynczni za spiyranie naszego serwisu. Nawet nojmyńszŏ kwota pōmoże, a dyć przekŏzanie jij to ino chwila. Dziynkujymy.

Spōmōż Wachtyrza