Czas Świyntego Mikołaja mōmy już za sobōm
Czas Świyntego Mikołaja mōmy już za sobōm. Ciynżko narobiōny na swoich sōnkach polecioł już do nieba, jak to godōmy na zasłużōny urlop. Mi zaś przipōmniała sie piosynka, kiero sie śpiywałach jak już wiedziałach, że sie nie wrōci:
„Mikołaju Świynty pocałuj mie w piynty,
a na drugi roz pocałuj mie w nos.”
Ale nie myślcie sie, że tyn siwobrody starzik nimo dobrego słuchu, abo tropi go skleroza, bo Ôn sie to wszystko zapamiynto i na bezrok może wyszkrobać nōm uszy. Tyn czas przipomino, że wielkimi krokami idōm Godne Świynta. Czas pełny magicznego uroku i przyjaznych chwil, tak zwano Magia Świōnt. Ale czym ôna jest, kaj jōm idzie trefić, czy sōm to familijne spotkania przy zastawiōnym maszketami stole, a może sōm to kolorowe wystawy gyszeftōw, przedstawiajōnce zimowe ôbrozki, kiere pamiyntōmy za bajtla, a może migajōnce na jarmarkach lampki, roztōmańtej wielkości sōnki, renifery, a może reklamy w telewizorze, kiere wiedzōm jaki geszynk wybrać nojbliższym, a może sōm to płynōnce z radia świōnteczne piosynki. Wszystko to na pewno dzisioj już wpisało sie w nasze życie i jest to dobre, jak nie wychodzi poza granice naszego rozsōndku i umiaru.
Dalszŏ tajla artykułu niżyj
A jo trefiłach do dzielnicy Raciborza- Studziynnej, kaj ludzie na jedyn dziyń poradzili ciepnyć wszystko, zgasić telewizor, bajtli ôderwać ôd komputera i mobilnioka i trefić sie z kamratami, familiōm i sōmsiadami na jednyj drōdze. Już kieryś roz z rzyndu ôrganizujōm swoim bajtlōm spotkanie ze Świyntm Mikołajym, kiery co roku przijyżdżo na piyknyj bryczce i dzieli bajtli geszynkami; jest swojski piernik, kawa, ôgnisko przi kierm idzie sie ôgrzoć i wōszt na patyku. A jak już je richtik zima to i grzaniec sie znejdzie. No a latoś sie przidoł, bo Św. Mikołaj trocha nie skorzij przijechoł, bo musioł pozamykać chałupa, a dioboł kajś zapodzioł rogi, ale zdōnżył na czas, a nōm wszystkim adrynaliny sie trocha dycki przido. Trza prziznać, że wyglōndoł jak prawdziwy Świynty, w piyknym ôrnocie, mitrōm na głowie i pastorałym w rynce, a wszystko to zrobiōne własnoryncznie i z wielkōm uciechōm. Bo Magia Świōnt jest w nas samych, znolozłach jōm na tyj małyj wiosce, kaj mieszkańcy stworzyli pomysł by wyjōntkowo spyndzić czas.
Pōmysł na własno tradycjo, kaj ôtwarte serca, wspōlne pogadywanie do pōźnej nocy, szczynście drugiego człowieka i życzenia, to nojlepsze geszynki na świynta. Spōnsorami i dotacjami tego trefu były ludzkie chynci i trocha czasu. Prziglōndoł sie tymu wszystkiymo i całyj czelodce miesionczek i jo pochlipujōnc grzańca.
Bo Magia Świōnt to wyjōntkowy czas, to nasze życie. Chwila by trocha zwolnić i być razym z nojbliższymi.
Miyszkōm w Raciborzu, robia na banie fest, przaja tymu miastu i ślōnskej godce, mōm swoje lata, ôdchowane bajtle, a teroz sie chyciłach pisanio. Laureatka kōnkursu „Po naszymu, czyli po Ślōnsku” w 2017 roku o tytuł “Ślōnzoka Roku”. Jak mōm trocha czasu to ôdnowiōm jakeś stare meble.