Aleksander Lubina: Adwentowe rzykanie #5
. . .
dykcjōnŏrza karty
roztworził
lajerman krzidlaty
ze piyśniczkami
ô najduchach
chabernicach
utŏpkach
strzigach
kŏboldach
już korblowōł
już nucił
już klugszajsrować naczōn
kiej narŏz zamilkł
wejrzōł na niebo na klara
na dziołszka ciupka marasym ubabranŏ
czympnōł lajerman
fajfka wyciōng i tela
sztachnōł sie
i nic
i nic i tela
wydmuchōł tabakowe kōłko
i nic
i nic i tela
nawet anioły czerwōne ustały
i niy wadziły sie ze aniołami modrymi
bez sekund sztyry a możno i ôsiym
kurzył lajerman i rzykōł po cichu swoimi słowami
bo taki bōł majentny we słowa
co erbnōł ôd starki
bo taki bōł majentny we sercu
co erbnōł ôd Mamulki
ôd szmaterlŏka
ôd rapitouzy
ôd dracha
ôd birki
ôd anioła barokowego
ze kapliczki
na birce kole Czōrnyj Drōgi

Górnoślązak/Oberschlesier, germanista, andragog, tłumacz przysięgły; edukator MEN, ekspert MEN, egzaminator MEN, doradca i konsultant oraz dyrektor w państwowych, samorządowych i prywatnych placówkach oświatowych; pracował w szkołach wyższych, średnich, w gimnazjach w szkołach podstawowych i przedszkolach, literat tworzący po polsku, po śląsku, po niemiecku, publicysta, współtwórca KTG Karasol.