Aleksander Lubina: Adwentowe rzykanie #5

.   .   .

 

dykcjōnŏrza karty

roztworził

lajerman krzidlaty

ze piyśniczkami

ô najduchach

chabernicach

utŏpkach

strzigach

kŏboldach

 

już korblowōł

już nucił

już  klugszajsrować naczōn

 

kiej narŏz zamilkł

wejrzōł na niebo na klara

na dziołszka ciupka marasym ubabranŏ

 

czympnōł lajerman

fajfka wyciōng i tela

sztachnōł sie

i nic

i nic i tela

wydmuchōł tabakowe kōłko

i nic

i nic i tela

 

nawet anioły czerwōne ustały

i niy wadziły sie ze aniołami modrymi

bez sekund sztyry a możno i ôsiym

 

kurzył lajerman i rzykōł po cichu swoimi słowami

bo taki bōł majentny we słowa

co erbnōł ôd starki

bo taki bōł majentny we sercu

co erbnōł ôd Mamulki

ôd szmaterlŏka

ôd rapitouzy

ôd dracha

ôd birki

 

ôd anioła barokowego

ze kapliczki

na birce kole Czōrnyj Drōgi

Aleksander Lubina

Górnoślązak/Oberschlesier, germanista, andragog, tłumacz przysięgły; edukator MEN, ekspert MEN, egzaminator MEN, doradca i konsultant oraz dyrektor w państwowych, samorządowych i prywatnych placówkach oświatowych; pracował w szkołach wyższych, średnich, w gimnazjach w szkołach podstawowych i przedszkolach, literat tworzący po polsku, po śląsku, po niemiecku, publicysta, współtwórca KTG Karasol.