Inkszo: Czego nauczyłach sie w korpo
Dedlajny, tajmingi, mitingi… Gzuć, gzuć, bele zdōnżyć na czas z zadaniym! Pyndziałek – litry kafyju i te pytani „Kaj jo je i czego oni wszyjscy chcōm sam ody mie”? Wtorek, strzoda, sztwortek – śniodani przi biōrku, gotowość na fol i robota wre, piōntek – noreszcie wybawiyni…
Kiejsik robiyłach w takim strasznym korpo w dziale kryzysowym łańcucha dostaw. Jerona, cōż tam sie wyrobiało! Niy ma że je nieskoro na wieczōr i dziesiyńć na zygorze, świynto narodowe abo niedziela, siōdmo rano. Dycki trza było być pod mobilniokiym i presy było fest srogo. Yntlich zaczłach brać robota ze sobōm na rajzy weekendowe, coby w autoku abo w lesie (!) robić calle z dostowcami… A jak sie przidarzyło i w weekend jednak nie trza było rożygać laptopa, to byłach ale fest rada! Tako to pożyje! Piykne to były czasy, niy ma co…
Potym prziszło lato roku 2015, kaj bez pora miesiyncy robiyłach fest tyngo po dziesiyńć godzin dziynnie. Na fajrancie prziszło ku tymu, że wieczorami niy miałach siyły wylyź z dōma, lygałach do prykola i to było wszysko, co umiałach ze sobōm zrobić. Yntlich robota poczła sie ôdbijać na moim zdrowiu i zaczły sie rajzy po dochtōrach…
Dalszŏ tajla artykułu niżyj
Na szczynści wyciōngłach zocne wnioski z tego etapu w życiu i dzisio żech je rada, że tego wszyskigo nauczyłach sie jeszcze przed trzidziestym rokiym mojigo życio. Roztomiyłe korpo, na coch prziszła po tej wyćwice bez te pora lot?
- Szanuj swoji życi. Dycki bydzie “eszcze yny jedna rzecz do zrobiynio na dzisio”. A kaj miyjsce na pasje, ptoki, familijo, kamratów? Korpo se poradzi zōuwizōu, ale swoi życi prywatne trza mieć dycki w zocy!
- Nie werci sie zaharowywać. Za pora lot żodyn ani nie bydzie pamiyntoł o twoich procach. A co utropy i nieherskości żeś mioł, to twoji! Mom cołko świadōmość, że w moim przōdnim korpo ludzie już majōm downo w rzici projekty, przi kierych tela tyrałach. A do mie tyż teroz to wszysko już ni mo ganc ŻODNEGO ZNOCZYNIO.
- Życi toczy sie za murami korpo. Tam som nojważniejszi ludzie, luft, strōmy, uciechy… Żodyn nikyj ci nie wrōci tych wszyskich godzin, coś tyczoł przi biōrku. Zrób coś do sia i wylazuj ze szychty ô czasie, żyj!
- Nigdy nie poświyncej zdrowio żodnej robocie. Nigdy.
Niy godōm, coby sie nie przikłodać i mieć piosek w rynkowach. Ale szanować se życi i nie dać sie wykorzystywać. A na fajrant podsumowani tego wszyskigo:
“Chodzymy do roboty, kierej niy przajymy, sprowiomy se klamoty, kierych nōm niy trza i udowomy kogoś, kim my niy sōm, coby sie poasić ludziōm, kierych niy znōmy”.
Przōdzij zrobiyli badania, nad czym ludzie nojbardzij wajajōm na łożu śmierci. No i nojwiyncy ludzi ślimtało, że za moc harowali i beztōż niy mieli czasu na familijŏ, kamratów i… życi! Żodyn nikyj nie padoł, że za mało siedzioł na szychcie…
Rychtyk trza tak tyrać?
Małgorzata. Ślōnskŏ rajzowiczka spod Wodzisławia, frelka wrazidlatŏ i dociyrnŏ. Durch w gangu, rajzuje, furgŏ na paralotni, sztyjc kajś lŏce i pochŏ wiela wlezie. Przaje ślōnskij gŏdce, autōrka tekstów na Wachtyrz.eu i Inkszo.pl.