Zmarł Ota Filip

W dniu 2 marca 2018 w bawarskim Garmisch-Partenkirchen w wieku 88 lat zmarł Ota Filip.

Ota Filip urodził się 9 marca 1930 roku w Ostrawie i był jednym z ważniejszych pisarzy czechosłowackich okresu “Praskiej Wiosny”, obok Pavla Kohuta i Vaclava Havla. Dopiero w tym okresie mógł opublikować swoje trzy powieści, napisane w latach 1960-63.  W 1969 roku został osadzony na 18 miesięcy z powodu “ciężkiego ubliżenia” prezydentowi CSSR. W 1974 został zmuszony do emigracji i osiedlił się na stałe w RFN, w bawarskim Murnau. Od 1977 roku posiadał obywatelstwo niemieckie.

W czechosłowackim podziemiu ukazało się w 1974 roku jego najbardziej znane dzieło “Wniebowstąpienie Lojzka Lapaczki ze Śląskiej Ostrawy”, wydane w Polsce dopiero w 2005 roku.

Ota Filip angażował się także politycznie na rzecz pojednania mieszkańców Czechosłowacji i Niemców Sudeckich. Po przeprowadzce do Niemiec publikował zarówno po czesku jak i niemiecku. Był lektorem w wydawnictwie Fischer.

Dalszŏ tajla artykułu niżyj

W 1991 otrzymał nagrodę Andreasa Gryphiusa, ustanowionej w 1957 w Düsseldorfie, a od 1990 roku wręczanej w mieście rodzinnym Andreasa Gryphiusa, w Głogowie na Śląsku.

Foto: Česko-německé centrum

Dej pozōr tyż:  Na gōrnoślōnskich szportplacach, 16.03.2025

Społym budujymy nowo ślōnsko kultura. Je żeś z nami? Spōmōż Wachtyrza

ur. 1978. Aktywny dlŏ Ślōnska ôd 2000 roku. Założōł m.in. Młodzież Gōrnoślōnskõ i Stowarzyniy Ôsobōw Nŏrodowości Ślōnskij. Bez lata aktywny we RAŚ. Tera kludzi wydŏwnictwo Silesia Progress.

Śledź autora:

Ôstŏw ôdpowiydź

Twoja adresa email niy bydzie ôpublikowanŏ. Wymŏgane pola sōm ôznŏczōne *

Jakeście sam sōm, to mōmy małõ prośbã. Budujymy plac, co mŏ reszpekt do Ślōnska, naszyj mŏwy i naszyj kultury. Chcymy nim prōmować to niymaterialne bogajstwo nŏs i naszyj ziymie, ale to biere czas i siyły.

Mōgliby my zawrzić artykuły i dŏwać płatny dostymp, ale kultura powinna być darmowŏ do wszyjskich. Wierzymy w to, iże nasze wejzdrzynie może być tyż Waszym wejzdrzyniym i niy chcymy kŏzać Wōm za to płacić.

Ale mōgymy poprosić. Wachtyrz je za darmo, ale jak podobajōm Wōm sie nasze teksty, jak chcecie, żeby było ich wiyncyj i wiyncyj, to pōmyślcie ô finansowym spōmożyniu serwisu. Z Waszōm pōmocōm bydymy mōgli bez przikłŏd:

Piyńć złotych, dziesiyńć abo piyńćdziesiōnt, to je jedno. Bydymy tak samo wdziynczni za spiyranie naszego serwisu. Nawet nojmyńszŏ kwota pōmoże, a dyć przekŏzanie jij to ino chwila. Dziynkujymy.

Spōmōż Wachtyrza