Z ôstatnij chwile: Rajza na pōńć
Jeszczech dobrze niy wyjechała z dōma, a jużech miała hercklekoty…koło mi grzipiało na kożdym ôkryncie a hycwele niy dowały mi pokōj. Bajtel na zadku na gypekhaltrze cis mie w pleca, coby pōmoc mamulce pod gōrka.
Ciśli my z pōńciom do Palowic, porzykać a wejrzeć sie na nasz downy drzewiany kościōłek. Bōło nas wele sztyrdziestu, kożdy w inkszym wieku a na inkszym kole, tōż trza bōło dować pozōr. Teroz już wiym, że fotek na rajzie tyż sie niy cyko, bo z naprzeciwka może fto jechać i wmuli bez cia w krzoki…
Nojgibcij chcioł jechać Jedyn kolorz z numerym siedym, ale zmiarkowoł co na łōncki rok mu sie to niy ôpłaciyło, tōż przisztopowoł. Jo tyż sie już drałowałach poleku i mogłach sie podziwać na inkszych. I nojbardzij spodobało mi sie jedne koło. Wyglōndało jak kożde inksze koło ale miało cosik ekstra. Jedyn wichajster i życie stowało sie piykniejsze.
Tōż jechała na nim baba, a wele ni jeji chop i rozprowiali sie pyndalujōnc. Ôroz ôn tyn wichajster wytargoł, zakurziło sie i baba z całym szwōngym kaś rada pojechała. Tyn chop mi sie zdo tyż bōł z tego trocha rod. Ale prowda je tako, że ôna sie miała ôd nos lepij, bōła już fōrt. Bez tyj jednyj yno chwili jak na pauzie koło dostało szwōngu, furgnyło do luftu i tyrało jak pogupiałe, a szusblech dar ô szosyjo. Jeji chop, lachoł sie bezmała nojwiyncyj.
Przeca na pōńci ni może być leko…
Dojechali my piyknie – aż sie dziwia – przed czasym, kierego mieli my za tela, tōż wysznupali my se roztōmańte abcybindry z kościōłkym na pamiōntka. Niy liczōnc pokrziwionego szusblecha inksze pamiōntki tyż muszōm być. Powitali my pōntnikōw, kierzy szli piechty a potym bōła zocno mszo, a po nij zocne maszkety.
Ô tyn nosz kościołek fest we Palowicach dbajōm, tōż mogōm go tam sie mieć, a my zaś na bez rok przidrałujymy, jak już zapōmnymy, że podjyli my postanowiyni, że wiyncyj na koło niy wlezymy.
Agnyszka Ôciypkowo 
Foto tytułowe: Piotr Miemiec
Dalszŏ tajla artykułu niżyj
Znom jom, szwarno jest i winszuja jyj! Somsiod