Starziki jadōm na Prastarzika
Na tego „Prastarzika” wybiyroł żech sie już ze 15 lot, ale daleko, niy ma czasu, niy ma czym, niy ma z kim… Pora dni tymu Rafał ciepnōł hasło, że jedzie na Pradziada Simsōnym Schwalbe. Nō ja, ale Velorex jeździ ôstatnio yno kole kōminōw we Rybniku, bo abo niy mo ladowanio, abo poli na jedyn walec, abo wcale niy poli. Coś trza z tym zrobić, ale co? Nic niy chce pōmōc.
W kōńcu wraziyli my jakiś włoski gaźnik ôd Rafała, ale i tak na jednym cylindrze niy pojada. Wczora walka do ôsmej wieczōr, wymiana przerywacza i niby jedzie, ale … niczego niy ruszej, bo popsujesz. Dyć na tego Pradziada je ponad 120 km, a ôn je wysoki praje na 1500 m. Ale, dyć to je yno Velorex, to sie musi psuć. Trza jechać. Rafał zaś w ôstatniyj chwli siod na jakiś Suzuki, ako Kawasaki, zamias Schwalbe, a mie kozoł jechać Velorexym.
Tōż jadymy. Pōł dziesiōntej rano ruszōmy z Rybnika bez Sumina, Żytna, do Raciborza, a dalij bez Piertowice, Kietrz do Branic. Sam wjyżdżōmy do Czeskij Republiki. Jo znōm drōga yno do Karniowa, bo dalij żech nigdy niy jechoł. Rafał poklikoł na GPS i padoł, że znod drōga na przimo ôd Karniowa w strōna Bruntala i we Radimie w prawo bez gōry, ale „tam mogōm być trocha gōrki”. Jak my wjechali w te lasy, a gōry, to tam by nas ani dioboł niy znod, jak by my kaj stanyli. Zeżarły by nas tam jaki bery, abo wilki, choć i ône możno niy wylazujōm tak wysoko.
Dalszŏ tajla artykułu niżyj
Jakoś udało sie przejechać bez te „himalaje”, chocioż Velorex jechoł głōwnie na jedynce. Wyjechali my kajś pod Vrbnym pod Pradziadym. Tōż byli my już praje na miejscu. Do Karlovej Studenki było kōnsek. My ciōngli prosto na Pradziada. Było go już widać z daleka, z naszych „himalajōw”. I sam była piyrszo niespodzianka. We Karlovej Studence przi wjeździe na Pradziada była szloga i kōniec z jazdy. Bezmała parkoviste na Owczarni je fol i trza czakać, aż kery zjedzie na dōł, to zaś bydōm puszczać do gōry. Idzie iś piechty do gōry, pora godzin, ale tacy wartcy to my zaś niy sōm. Jadymy do Studenki na sesyjo zdjynciowo. Pora fotkōw i jeszcze jedna prōba na Pradziada, ale raja zrobiyła sie jeszcze wiynkszo, tōż niy ma na co czakać, a jadymy nazod, do Karniowa, a na Cvillin.
Jo se padoł, że teraz niy jada już nikaj na przimo bez „himalaje” yno drōgōm. Tyż to niy była żodno autobana, drōga w gōrach, ale dwa auta sie poradzōm minyć. Ale kaj, Rafał uznoł, że ôn swojōm Suzuki jedzie bez gōry i kōniec. Trza było tyż jechać. Były taki miejsca, że na jedynce niy szło ujechać, ale jakoś my sie wydropali, a wilki nas niy zeżarły. Udało sie dojechać do Karniowa. Sam niy umieli my trefić na cyntrum miasta, ale jakoś sie udało w kōncu. Zajechali my pod piykny ratusz, połaziyli my trocha, pocykali my fotki, a zaś my ruszyli dalij – na gōrka Cvillin. Sam my stanyli chwila przi kościele (na rozhledna my niy zaszli), a trza było jechać dalij. Jeszce yno ze 7 km, a już zaś my byli nazod we Polsce, we Branicach. Potym jeszcze pora fotek we Nowej Cerekwi przi moście, a jadymy dalij. Bez Kietrz, Pietrowice, na Racibōrz.
Dyć trza wejrzeć do baku. „Możno we Raciborzu zatankuja?”. „Dyć sam mosz pełny bak”. Tōż jadymy dalij. We Raciborzu: „a może pojedymy bez Rudy?” Ok, tōż jadymy. Sōm by już na Paproci we Stodołach, mi sie zdo minyli my tabulka „Rybnik”, a widać glajzy, kaj banka ze Rudōw przejyżdżo. Ôroz „brrrrrrrrr” i Velorex stoji. Brakło bynziny. Dudōm je kole 9 km. Keby niy te ôbjazdy. Tōż co robić? Pōmager musi sie wrōcić nazod do Rudōw na tanksztela a kupić niy yno bynzina, ale tyż karnister, coby jōm prziwiyź. Lejymy bynzina i jadymy dalij. Jeszcze mało pauza na wōszt ze grilla. Sam pokozało sie, że pynkło ucho ze przedniyj lampy we Velorexie, tōż ôna ledwa wisi, ale niy stracymy jōm. Wōszt zjedzōny, kawa wypito, tōż trza jechać dalij, teraz już kożdy w swoja strōna. Velorex dojechoł jako tako, z urwanōm lampōm, ale dojechoł. Licznik pokazuje 260 km. Je pōł szōstej wieczōr.
